Ukraine - Rusland
UPDATE: Zorgwekkend situatie's Oekraïne
Beantwoord door katertje in topic UPDATES: EUSSR van Barroso vs. USSR van Putin
Posted 9 jaren 5 maanden geleden #41679
*
Je maakt wat mee bij de OVSE
Het was gewoon een boertje. Die had op zijn veld wat spulletjes van de MH-17 gevonden en wat menselijke resten. En hij wist niet wat hij ermee moest. Dat bericht kwam binnen bij de OVSE en daar werd besloten een klein team op pad te sturen. Met als gids iemand die alle wegen en sluipwegen in het betrokken gebied op zijn duimpje kende.
Hierbij het relaas van een van de OVSE-ers.
Een relaas dat je nooit hoort van David Jan Godfroid of andere lieden die in Oekraine voorgeprogrammeerd rondwaren.
Het meest verbijsterende is wat ons betreft dat de Nazi-bataljons aan het front geen enkel contact hebben met de reguliere Oekraiense legereenheden.
Dat ziet er dus hoopvol uit voor de nabije toekomst !
Witness Account From Eastern Ukraine: National Guard and Right Sector Battalions Killing Civilians
“They are playing tennis—three sets every match to try and kill us.”
Preamble: What follows is a first-hand account of events that took place in the area of the MH17 crash site in August of this year, written by someone who was part of the team of OSCE inspectors and observers. The Slavyangrad team was approached by this individual with a view to publishing their account as they believed that more mainstream news sources would either distort or censor the account. Accordingly, we have made only minor alterations to improve the English and to iron out typographical and/or grammatical errors (the author’s first language is not English). For obvious reasons (evident from the final paragraph of this account) we have substituted a pseudonym for the author’s real name.
Written by “Col. Tulip” / Edited by @GBabeuf & Olga Luzanova
On August 8, we received information that a farmer located in the most southern area of the crash site had reported that he had found materials which he believed had originated from the Malaysian Airlines flight MH17. According to the report, the farmer also believed that there might be human remains on his fields and he was asking for instructions on what to do. On Sunday, August 10, we attempted to reach the farmer. For this we had to cross from Ukrainian-held territory into rebel-held territory, crossing the no-man’s-land between the front lines. In reality, this basically means the space between the final road-blocks on the main roads.
At the last Ukrainian-manned road-block (manned by a volunteer unit wearing the insignia of the Azov Battalion), well within the twenty kilometre perimeter around the crash site, we were prohibited from continuing because there were ongoing military operations in the area ahead of us. In response to our questions about the operations, we were told “none of your business,” and “be glad we let you leave”.We decided to take a detour in order to try our luck at another road-block. At this road-block, in the hands of the regular army, we were simply waved through after having our papers checked. We asked if there were any military operations ongoing in the area ahead of us; the answer was “not that we know of—we have orders to hold our position and only to defend ourselves.”
Knowing that road-blocks are a regular target for both sides, we decided to move on quickly and see how far we would get. Our designated fixer told us that he expected another road-block ahead of us and a few kilometres along the road his suspicion was confirmed: an improvised road-block constructed from burned out cars and felled trees, manned by irregular troops. They seemed very excited, urging us “go back, go back, we are fighting!” One soldier with Azov badges and the black-red Right-Sector identification, seemingly the commander of this group, came over to our car and told us: “You have already been told that there is a military operation going on and that you are not allowed to proceed.” This made it clear to us that while irregular or volunteer units were communicating with each other, they were not communicating with the regular army unit holding the road-block we had previously passed through.
We took this man aside and reminded him of his government’s commitment to ensuring access to the crash site and to maintaining a twenty kilometre cease-fire zone around it. The reply was, to us, shocking: “I don’t take orders from Kiev,” and after this his tone became threatening. We decided to drive back to the army held road-block and ask around there. The commander at the army road-block said he did not know where the “amateurs” (as he referred to the irregulars) had their road-blocks or what they were doing. His exact statement was “I don’t know who gives them orders, we have no communication with them. My orders are to hold this position and to act only to defend ourselves, so that is what we do.” We asked him again if he knew about any ongoing military operation in the area we were attempting to visit, and his reply was very straightforward: “Did your translator misunderstand something? We have orders to hold this position.” His annoyance seemed real—despite lacking any real insight into his actual orders, I believed he was telling the truth.
We decided to leave the area that was visible from the road-block and instead to try to find access by taking back-roads since our fixer was sure he would be able to find a way to bypass the road-blocks and get to the farmer who was awaiting us. Using back-roads and dirt tracks through fields, we were able to bypass the road-blocks of both sides, including those controlled by Ukrainian irregular forces.
Close to the village we met the farmer. While we were introducing ourselves we could hear artillery fire and explosions in the distance, which was a regular occurrence in this area despite the supposed commitment to a cease-fire around the crash site.
The farmer, Gennady, explained to us what he had found and that he wanted to make sure he was not disturbing anything, but that he also needed to start preparing for harvesting his crop.
When we approached the path into his fields I noticed two candles, some flowers and a cross. Gennady knelt down to take some dirt away and sat there for a moment. Our translator whispered, “he is praying.” When he got up, he said something which apparently touched our translator so much that she at first replied to Gennady in English, “tell him,” before continuing in Russian.
What Gennady had said was: “I thanked God you are here because they will not attack us now that you are.” What followed was a description, shocking to me, of regular artillery barrages against the villages and settlements in this area. Gennady told us that the villagers say “they are playing tennis, because they play three sets every match to try and kill us.” We had heard about people using the term ‘tennis’ for those actions before, but so far we had thought this meant watching the shells flying over like a tennis ball during a game. Evidently it was not; we were shocked by the cold description. Gennady pointed out some of the sites which he knew to have been hit—all farms, settlements and the two villages in the immediate vicinity. No military emplacements, no military objectives.
Gennady also told us that he had already lost some of his crop due to explosions in his fields. “This crop is all I have, my only income. I hope that I can sell what is still there because this is all my family lives from until the next crop is ready next summer.”
Suddenly we heard the distinctive sound of incoming shells. In the short time working inside the so-called cease-fire zone, our translator had already become used to these sounds and she realized immediately that it was coming in our direction. We dove to the ground for cover, and a little later the first shell exploded just on the other side of the path. Over the echo of the detonation we could hear many objects flying through the air and then felt them impact our protective gear. Seconds later, a second shell exploded near the road, closer to the village. A third shell exploded shortly after, on the other side of the road; we assumed this was either very close to or within the village. After this the barrage ended.
Staying under cover, we inspected the impact site closest to us. What we saw was the spent casing of cluster munitions. There is no doubt what the purpose if this shell was—to cause maximum damage to any human beings in the impact area.
Rushing to our car, taking Gennady with us, his words kept rushing through my head: “they are playing tennis, because they play three sets every match to try and kill us.” Once in the car, our immediate priority was to get away from there. Nobody said a word. After some minutes, Gennady asked us to drive to his mother’s place because he wanted to check whether she was okay or not. Then he said “you are bleeding.” We all checked ourselves. All of us had only minor injuries thanks to our protective equipment. That equipment, though, had been hit by shrapnel and nails, some of which debris was still lodged in it and was protruding from it. We kept looking back and forth between our battered protective equipment and Gennady; everyone, Gennady included, realized that, had we not been there to cover him, all the shrapnel now lodged in our protective equipment would have struck and killed him.
Gennady’s response planted this man firmly in my heart forever. “God has heard my prayers and has sent you to protect me. Please, let us pray to thank God that we are alive.” I am not myself a religious person, but his words touched me deeply. For the first time in many years I felt the need to pray. We stopped the car, got out and prayed together, holding hands. When we arrived at the house of Gennady’s mother, she invited us in for tea. We all needed it. For me it was important to get to know this man—this farmer who, through luck or through Divine intervention, was not murdered on this day.
Gennady, now in his mid-sixties, has worked on these fields since he left school, interrupted only by his obligation to do national service in the Soviet Army. His father had also worked on these field all of his life, just like his grandfather and his great-grandfather. Gennady has two sons. His elder son is in the Militia, his younger son is with family in Russia. He hopes they can return soon because he is too old to work these fields alone.
“These fields have good soil because my father and my grandfather and my great-grandfather took care of it and taught me how to take care of it just as I have taught my sons to take care of it. These fields are good to us, we get a good crop. The crops from these fields have fed our family for generations, we are part of this land. We belong here.”
“I will never forget the day when I was told that I was now a Ukrainian citizen and I was living in a country called Ukraine, and that the fields our whole family has always worked were now Ukrainian fields. I had never heard of anything like that before. We are Russians, we have always been Russians. Why did we have to be Ukrainians? This spring, the head of our village told us we were going to be part of Russia again, that everything would be taken care of. That made me happy because Russia is my motherland, it is my home, it is where I belong. But nobody told us that there would be war again. My family have suffered in wars like all the families here. My family have fought for Russia in those wars. We defend Russia but we have done nothing against Ukraine. Why are they trying to kill is? Will Russia protect us?”
When we were ready to leave, we offered to take Gennady back to his farm. He said he would stay with his mother and would walk back later, as he did every day. Every day when his work is done, Gennady walks to the neighbouring village where he has supper with his mother, who is looking after her sick sister. After supper, Gennady walks back home. Normally, this would take him around twenty minutes through his fields but since MH17 had crashed, Gennady had started taking the road because he did not want to disturb the crash victims.
The walk now took him around forty minutes. He is a farmer; you can see from his face that he has been working all of his life outdoors, in all kinds of weather; a devout, hard-working, honourable man.
On this day, an attempt had been made to murder Gennady and his close neighbours by shelling a populated area which has no military emplacements, encampments or objectives, and which the government had declared a cease-fire zone. The direction of the inbound shells showed that they had been fired from positions between the two road-blocks manned by Ukrainian irregulars wearing Azov Battalion and Right Sector insignias —the very same units who had denied us access to the area because of supposed ongoing “military operations.”
In the weeks following these events, some of the people involved have received explicit threats which are being taken very seriously by the authorities.
“Col. Tulip”
Bron: www.globalresearch.ca/witness-account-fr...ng-civilians/5412973 .. (...LINK, klik erop om het hele artikel te lezen..)
*
Je maakt wat mee bij de OVSE
Het was gewoon een boertje. Die had op zijn veld wat spulletjes van de MH-17 gevonden en wat menselijke resten. En hij wist niet wat hij ermee moest. Dat bericht kwam binnen bij de OVSE en daar werd besloten een klein team op pad te sturen. Met als gids iemand die alle wegen en sluipwegen in het betrokken gebied op zijn duimpje kende.
Hierbij het relaas van een van de OVSE-ers.
Een relaas dat je nooit hoort van David Jan Godfroid of andere lieden die in Oekraine voorgeprogrammeerd rondwaren.
Het meest verbijsterende is wat ons betreft dat de Nazi-bataljons aan het front geen enkel contact hebben met de reguliere Oekraiense legereenheden.
Dat ziet er dus hoopvol uit voor de nabije toekomst !
Witness Account From Eastern Ukraine: National Guard and Right Sector Battalions Killing Civilians
“They are playing tennis—three sets every match to try and kill us.”
Preamble: What follows is a first-hand account of events that took place in the area of the MH17 crash site in August of this year, written by someone who was part of the team of OSCE inspectors and observers. The Slavyangrad team was approached by this individual with a view to publishing their account as they believed that more mainstream news sources would either distort or censor the account. Accordingly, we have made only minor alterations to improve the English and to iron out typographical and/or grammatical errors (the author’s first language is not English). For obvious reasons (evident from the final paragraph of this account) we have substituted a pseudonym for the author’s real name.
Written by “Col. Tulip” / Edited by @GBabeuf & Olga Luzanova
On August 8, we received information that a farmer located in the most southern area of the crash site had reported that he had found materials which he believed had originated from the Malaysian Airlines flight MH17. According to the report, the farmer also believed that there might be human remains on his fields and he was asking for instructions on what to do. On Sunday, August 10, we attempted to reach the farmer. For this we had to cross from Ukrainian-held territory into rebel-held territory, crossing the no-man’s-land between the front lines. In reality, this basically means the space between the final road-blocks on the main roads.
At the last Ukrainian-manned road-block (manned by a volunteer unit wearing the insignia of the Azov Battalion), well within the twenty kilometre perimeter around the crash site, we were prohibited from continuing because there were ongoing military operations in the area ahead of us. In response to our questions about the operations, we were told “none of your business,” and “be glad we let you leave”.We decided to take a detour in order to try our luck at another road-block. At this road-block, in the hands of the regular army, we were simply waved through after having our papers checked. We asked if there were any military operations ongoing in the area ahead of us; the answer was “not that we know of—we have orders to hold our position and only to defend ourselves.”
Knowing that road-blocks are a regular target for both sides, we decided to move on quickly and see how far we would get. Our designated fixer told us that he expected another road-block ahead of us and a few kilometres along the road his suspicion was confirmed: an improvised road-block constructed from burned out cars and felled trees, manned by irregular troops. They seemed very excited, urging us “go back, go back, we are fighting!” One soldier with Azov badges and the black-red Right-Sector identification, seemingly the commander of this group, came over to our car and told us: “You have already been told that there is a military operation going on and that you are not allowed to proceed.” This made it clear to us that while irregular or volunteer units were communicating with each other, they were not communicating with the regular army unit holding the road-block we had previously passed through.
We took this man aside and reminded him of his government’s commitment to ensuring access to the crash site and to maintaining a twenty kilometre cease-fire zone around it. The reply was, to us, shocking: “I don’t take orders from Kiev,” and after this his tone became threatening. We decided to drive back to the army held road-block and ask around there. The commander at the army road-block said he did not know where the “amateurs” (as he referred to the irregulars) had their road-blocks or what they were doing. His exact statement was “I don’t know who gives them orders, we have no communication with them. My orders are to hold this position and to act only to defend ourselves, so that is what we do.” We asked him again if he knew about any ongoing military operation in the area we were attempting to visit, and his reply was very straightforward: “Did your translator misunderstand something? We have orders to hold this position.” His annoyance seemed real—despite lacking any real insight into his actual orders, I believed he was telling the truth.
We decided to leave the area that was visible from the road-block and instead to try to find access by taking back-roads since our fixer was sure he would be able to find a way to bypass the road-blocks and get to the farmer who was awaiting us. Using back-roads and dirt tracks through fields, we were able to bypass the road-blocks of both sides, including those controlled by Ukrainian irregular forces.
Close to the village we met the farmer. While we were introducing ourselves we could hear artillery fire and explosions in the distance, which was a regular occurrence in this area despite the supposed commitment to a cease-fire around the crash site.
The farmer, Gennady, explained to us what he had found and that he wanted to make sure he was not disturbing anything, but that he also needed to start preparing for harvesting his crop.
When we approached the path into his fields I noticed two candles, some flowers and a cross. Gennady knelt down to take some dirt away and sat there for a moment. Our translator whispered, “he is praying.” When he got up, he said something which apparently touched our translator so much that she at first replied to Gennady in English, “tell him,” before continuing in Russian.
What Gennady had said was: “I thanked God you are here because they will not attack us now that you are.” What followed was a description, shocking to me, of regular artillery barrages against the villages and settlements in this area. Gennady told us that the villagers say “they are playing tennis, because they play three sets every match to try and kill us.” We had heard about people using the term ‘tennis’ for those actions before, but so far we had thought this meant watching the shells flying over like a tennis ball during a game. Evidently it was not; we were shocked by the cold description. Gennady pointed out some of the sites which he knew to have been hit—all farms, settlements and the two villages in the immediate vicinity. No military emplacements, no military objectives.
Gennady also told us that he had already lost some of his crop due to explosions in his fields. “This crop is all I have, my only income. I hope that I can sell what is still there because this is all my family lives from until the next crop is ready next summer.”
Suddenly we heard the distinctive sound of incoming shells. In the short time working inside the so-called cease-fire zone, our translator had already become used to these sounds and she realized immediately that it was coming in our direction. We dove to the ground for cover, and a little later the first shell exploded just on the other side of the path. Over the echo of the detonation we could hear many objects flying through the air and then felt them impact our protective gear. Seconds later, a second shell exploded near the road, closer to the village. A third shell exploded shortly after, on the other side of the road; we assumed this was either very close to or within the village. After this the barrage ended.
Staying under cover, we inspected the impact site closest to us. What we saw was the spent casing of cluster munitions. There is no doubt what the purpose if this shell was—to cause maximum damage to any human beings in the impact area.
Rushing to our car, taking Gennady with us, his words kept rushing through my head: “they are playing tennis, because they play three sets every match to try and kill us.” Once in the car, our immediate priority was to get away from there. Nobody said a word. After some minutes, Gennady asked us to drive to his mother’s place because he wanted to check whether she was okay or not. Then he said “you are bleeding.” We all checked ourselves. All of us had only minor injuries thanks to our protective equipment. That equipment, though, had been hit by shrapnel and nails, some of which debris was still lodged in it and was protruding from it. We kept looking back and forth between our battered protective equipment and Gennady; everyone, Gennady included, realized that, had we not been there to cover him, all the shrapnel now lodged in our protective equipment would have struck and killed him.
Gennady’s response planted this man firmly in my heart forever. “God has heard my prayers and has sent you to protect me. Please, let us pray to thank God that we are alive.” I am not myself a religious person, but his words touched me deeply. For the first time in many years I felt the need to pray. We stopped the car, got out and prayed together, holding hands. When we arrived at the house of Gennady’s mother, she invited us in for tea. We all needed it. For me it was important to get to know this man—this farmer who, through luck or through Divine intervention, was not murdered on this day.
Gennady, now in his mid-sixties, has worked on these fields since he left school, interrupted only by his obligation to do national service in the Soviet Army. His father had also worked on these field all of his life, just like his grandfather and his great-grandfather. Gennady has two sons. His elder son is in the Militia, his younger son is with family in Russia. He hopes they can return soon because he is too old to work these fields alone.
“These fields have good soil because my father and my grandfather and my great-grandfather took care of it and taught me how to take care of it just as I have taught my sons to take care of it. These fields are good to us, we get a good crop. The crops from these fields have fed our family for generations, we are part of this land. We belong here.”
“I will never forget the day when I was told that I was now a Ukrainian citizen and I was living in a country called Ukraine, and that the fields our whole family has always worked were now Ukrainian fields. I had never heard of anything like that before. We are Russians, we have always been Russians. Why did we have to be Ukrainians? This spring, the head of our village told us we were going to be part of Russia again, that everything would be taken care of. That made me happy because Russia is my motherland, it is my home, it is where I belong. But nobody told us that there would be war again. My family have suffered in wars like all the families here. My family have fought for Russia in those wars. We defend Russia but we have done nothing against Ukraine. Why are they trying to kill is? Will Russia protect us?”
When we were ready to leave, we offered to take Gennady back to his farm. He said he would stay with his mother and would walk back later, as he did every day. Every day when his work is done, Gennady walks to the neighbouring village where he has supper with his mother, who is looking after her sick sister. After supper, Gennady walks back home. Normally, this would take him around twenty minutes through his fields but since MH17 had crashed, Gennady had started taking the road because he did not want to disturb the crash victims.
The walk now took him around forty minutes. He is a farmer; you can see from his face that he has been working all of his life outdoors, in all kinds of weather; a devout, hard-working, honourable man.
On this day, an attempt had been made to murder Gennady and his close neighbours by shelling a populated area which has no military emplacements, encampments or objectives, and which the government had declared a cease-fire zone. The direction of the inbound shells showed that they had been fired from positions between the two road-blocks manned by Ukrainian irregulars wearing Azov Battalion and Right Sector insignias —the very same units who had denied us access to the area because of supposed ongoing “military operations.”
In the weeks following these events, some of the people involved have received explicit threats which are being taken very seriously by the authorities.
“Col. Tulip”
Bron: www.globalresearch.ca/witness-account-fr...ng-civilians/5412973 .. (...LINK, klik erop om het hele artikel te lezen..)
*
Last Edit:9 jaren 5 maanden geleden
door katertje
Laatst bewerkt 9 jaren 5 maanden geleden doordirko. Reden: url bewerkt
Graag Inloggen of een account aanmaken deelnemen aan het gesprek.
Beantwoord door katertje in topic UPDATES: EUSSR van Barroso vs. USSR van Putin
Posted 9 jaren 5 maanden geleden #41678
*
Is het ene mensenleven veel meer waard dan het andere?
Ja! Dat wordt pijnlijk duidelijk in het oosten van Oekraïne.
Talloze mediamomenten van rouwend Nederland om de dood van 298 onschuldige burgers, omgekomen tengevolge van het neerhalen van vlucht MH-17 in Oekraïne. Onderste stenen zouden worden bovengehaald. Schuldigen voor het gerecht gesleept. De hele - al dan niet op een dwaalspoor gebrachte wereld - is terecht zeer verontwaardigd over een dergelijke afschuwelijke moordpartij op honderden burgers.
Nu doet zich een andere situatie voor in exact hetzelfde gebied, waar bijna precies hetzelfde aantal mensen slachtoffer zijn geworden van een vreselijke misdaad en er wordt door de wereldpers zo goed als geen aandacht aan geschonken.
Vorige week werd bekend dat er in de buurt van de stad Krasnoarmeisk een massagraf is ontdekt met daarin de lichamen van 286 verminkte en verkrachte jonge vrouwen. Daarnaast worden er nog eens 400 vrouwen in de leeftijden van 18 tot 40 jaar vermist.
Dezelfde plek, bijna exact hetzelfde aantal slachtoffers van een vreselijke martel- en moordpartij. Maar dit keer geen krantenkoppen in de Telegraaf over de hele pagina met “MOORDENAARS”. Dit keer is het totale stilte.
Geen emotionele toespraken bij de V.N. Geen uitgebreide ceremonies waarbij de slachtoffers worden herdacht.
We hebben hier dan ook slechts te maken met “tweederangs” mensen uit het oosten van de Oekraïne. Mensen waarover men in het 'westerse Kiev' van mening is dat er een fiks aantal van opgeruimd dient te worden.
Een mening die daar open en bloot op een door de Nederlandse overheid gefinancierde televisiezender wordt uitgezonden.
Na verhoren in Rusland van een aantal gedeserteerde leden van de zogenaamde vrijwilligerbataljons die meestrijden aan de kant van het Oekraïense leger, zijn zij verantwoordelijk bevonden voor de verkrachting en verminking van ontelbare jonge vrouwen in het oosten van de Oekraïne.
Dan gaat het over de neonazi-achtige bataljons die toebehoren aan en onder leiding staan van de welbekende oliegarch Igor Kolomoisky, dezelfde man die weleens MH-17 bloed aan zijn handen zou kunnen hebben.
Het leger van Kolomoisky is groter dan je zou denken. Het bestaat uit regulier militair personeel van de Oekraïne, neo Nazi eenheden uit het westen van de Oekraïne, buitenlandse huurlingen onder andere uit Georgië, Roemenië, “white supremacists” (racistische skinheads) uit Zweden en Duitsland en voormalige Israëlische Blue Helmet commando’s. Het leger is opgedeeld in vier bataljons: het Azov bataljon, het Aidar bataljon, het Donbass bataljon en het 2.000 man sterke Dniepr-1 bataljon.
Het Dniepr-1 bataljon heeft verder nog de beschikking over 20.000 reservisten.
Dit Dniepr-1 bataljon was ondermeer verantwoordelijk voor het levend verbranden van pro Russische demonstranten in Odessa en in het politiebureau in Mariupol op 9 mei.
"Women in Odessa were first raped, then butchered, then burned alive to ensure they would not be identified. There are rooms in the Trade Unions House that were cemented right after the massacre. No one alive, other than the Nazi murderers and the collaborationist police."
www.kla.tv/3146 .. (...LINK, klik erop om het hele artikel te lezen..)
www.kla.tv/index.php?a=showportal&keywor...&autoplay=true#video .. (...LINK, klik erop om het hele artikel te lezen/de video te bekijken..)
Uit de verhoren van de deserteurs in Rusland blijkt tevens dat het opzetten van zogenaamde verkrachtingskampen werd opgedragen door CIA/NAVO instructeurs die verbonden zijn aan bovengenoemde bataljons.
Ondanks waarschuwingen van onder andere Amnesty International aan het adres van de overheid in Kiev dat de verantwoordelijkheid voor deze oorlogsmisdaden terug te voeren is naar de top van de commandostructuur, heeft de organisatie weinig of niets gedaan om de misdaden van deze vrijwilligersbataljons te onderzoeken.
En onze overheid? Die kijkt de andere kant uit en is druk met het uit de wind houden van haar maatjes in Kiev over de MH-17 doofpot.
En Koenders heeft maar één zorg: dat het Oekraïense leger geen kou mag lijden.
Een schijnheilige herdenking organiseren, daar zijn ze goed in. Krokodillentranen en emotionele toespraken. En daar zal met geen woord worden gerept over die andere 286 slachtoffers. Jonge vrouwen die een afgrijselijke dood zijn gestorven dankzij een beleid dat door onze overheid actief wordt ondersteund!
Bronnen:
Ria Novosti
What does it Mean
*
Is het ene mensenleven veel meer waard dan het andere?
Ja! Dat wordt pijnlijk duidelijk in het oosten van Oekraïne.
Talloze mediamomenten van rouwend Nederland om de dood van 298 onschuldige burgers, omgekomen tengevolge van het neerhalen van vlucht MH-17 in Oekraïne. Onderste stenen zouden worden bovengehaald. Schuldigen voor het gerecht gesleept. De hele - al dan niet op een dwaalspoor gebrachte wereld - is terecht zeer verontwaardigd over een dergelijke afschuwelijke moordpartij op honderden burgers.
Nu doet zich een andere situatie voor in exact hetzelfde gebied, waar bijna precies hetzelfde aantal mensen slachtoffer zijn geworden van een vreselijke misdaad en er wordt door de wereldpers zo goed als geen aandacht aan geschonken.
Vorige week werd bekend dat er in de buurt van de stad Krasnoarmeisk een massagraf is ontdekt met daarin de lichamen van 286 verminkte en verkrachte jonge vrouwen. Daarnaast worden er nog eens 400 vrouwen in de leeftijden van 18 tot 40 jaar vermist.
Dezelfde plek, bijna exact hetzelfde aantal slachtoffers van een vreselijke martel- en moordpartij. Maar dit keer geen krantenkoppen in de Telegraaf over de hele pagina met “MOORDENAARS”. Dit keer is het totale stilte.
Geen emotionele toespraken bij de V.N. Geen uitgebreide ceremonies waarbij de slachtoffers worden herdacht.
We hebben hier dan ook slechts te maken met “tweederangs” mensen uit het oosten van de Oekraïne. Mensen waarover men in het 'westerse Kiev' van mening is dat er een fiks aantal van opgeruimd dient te worden.
Een mening die daar open en bloot op een door de Nederlandse overheid gefinancierde televisiezender wordt uitgezonden.
Na verhoren in Rusland van een aantal gedeserteerde leden van de zogenaamde vrijwilligerbataljons die meestrijden aan de kant van het Oekraïense leger, zijn zij verantwoordelijk bevonden voor de verkrachting en verminking van ontelbare jonge vrouwen in het oosten van de Oekraïne.
Dan gaat het over de neonazi-achtige bataljons die toebehoren aan en onder leiding staan van de welbekende oliegarch Igor Kolomoisky, dezelfde man die weleens MH-17 bloed aan zijn handen zou kunnen hebben.
Het leger van Kolomoisky is groter dan je zou denken. Het bestaat uit regulier militair personeel van de Oekraïne, neo Nazi eenheden uit het westen van de Oekraïne, buitenlandse huurlingen onder andere uit Georgië, Roemenië, “white supremacists” (racistische skinheads) uit Zweden en Duitsland en voormalige Israëlische Blue Helmet commando’s. Het leger is opgedeeld in vier bataljons: het Azov bataljon, het Aidar bataljon, het Donbass bataljon en het 2.000 man sterke Dniepr-1 bataljon.
Het Dniepr-1 bataljon heeft verder nog de beschikking over 20.000 reservisten.
Dit Dniepr-1 bataljon was ondermeer verantwoordelijk voor het levend verbranden van pro Russische demonstranten in Odessa en in het politiebureau in Mariupol op 9 mei.
"Women in Odessa were first raped, then butchered, then burned alive to ensure they would not be identified. There are rooms in the Trade Unions House that were cemented right after the massacre. No one alive, other than the Nazi murderers and the collaborationist police."
www.kla.tv/3146 .. (...LINK, klik erop om het hele artikel te lezen..)
www.kla.tv/index.php?a=showportal&keywor...&autoplay=true#video .. (...LINK, klik erop om het hele artikel te lezen/de video te bekijken..)
Uit de verhoren van de deserteurs in Rusland blijkt tevens dat het opzetten van zogenaamde verkrachtingskampen werd opgedragen door CIA/NAVO instructeurs die verbonden zijn aan bovengenoemde bataljons.
Ondanks waarschuwingen van onder andere Amnesty International aan het adres van de overheid in Kiev dat de verantwoordelijkheid voor deze oorlogsmisdaden terug te voeren is naar de top van de commandostructuur, heeft de organisatie weinig of niets gedaan om de misdaden van deze vrijwilligersbataljons te onderzoeken.
En onze overheid? Die kijkt de andere kant uit en is druk met het uit de wind houden van haar maatjes in Kiev over de MH-17 doofpot.
En Koenders heeft maar één zorg: dat het Oekraïense leger geen kou mag lijden.
Een schijnheilige herdenking organiseren, daar zijn ze goed in. Krokodillentranen en emotionele toespraken. En daar zal met geen woord worden gerept over die andere 286 slachtoffers. Jonge vrouwen die een afgrijselijke dood zijn gestorven dankzij een beleid dat door onze overheid actief wordt ondersteund!
Bronnen:
Ria Novosti
What does it Mean
*
Last Edit:9 jaren 5 maanden geleden
door katertje
Laatst bewerkt 9 jaren 5 maanden geleden doordirko.
Graag Inloggen of een account aanmaken deelnemen aan het gesprek.
Beantwoord door katertje in topic UPDATES: Parlementsverkiezingen in Oekraïne
Posted 9 jaren 6 maanden geleden #41502
Jatsenjoek eist premierschap op
Het kopstuk van de grootste partij moet de nieuwe Oekraïense regering leiden. Met die stelling heeft aftredend minister-president Arseni Jatsenjoek gesolliciteerd naar een verlengd verblijf als hoofd van de regering. Hij start de onderhandelingen voor een nieuwe regering op.
Met meer dan 98 procent van de stemmen geteld lijkt de pro-Westerse partij van Jatsenjoek met 22,2 procent van de stemmen de grootste partij te worden. De gelijkgezinde partij van president Petro Porosjenko volgt met 21,8 procent.
Naast de partij van Porosjenko wil Jatsenjoek nog drie andere partijen in zijn toekomstige regering. De nieuwe pro-Europese partij Samopomochtsj, de Vaderlandspartij van voormalige minister-president Julia Timosjenko en de radicale rechtspopulisten van Oleg Ljasjko.
Verrassend is dat Samopomitsch ( "Zelfhulp") met 11,2 procent van de stemmen als derde partij is geëindigd. Aanvoerder van deze partij is de burgemeester van Lwiw (aka Lwow aka Lemberg). Diens tweede man was en is Konstantin Grishin. Een loepzuivere democraat en zonder twijfel een parel in het nieuwe Oekrainse parlement.
Konstantin was de aanvoerder van het fascistische Donbass-bataljon en had voor die rol de naam Semjon Semjontsjenko aangenomen. Bekend is dat het Donbass-bataljon op een beestachtige manier tekeer is gegaan in het oosten van Oekraïne. Zo erg dat zelfs Amnesty International de Oekraïense regering beschuldigde van oorlogsmisdaden. Semjon raakte gewond door "friendly fire", wat voor "Yats" reden was om hem een vetleren medaille uit te reiken.
De vraag is of zijn manschappen met die beloning voor zijn "heldenmoed" erg in hun nopjes zullen zijn, maar er zullen op z'n minst toch enige twijfels zijn gerezen. In augustus hadden ze er bij Semjon nog op aangedrongen om naar Kiev op te rukken, de regerende kliek van Poro, Yats en Klitsch op te ruimen en een junta in te stellen. Is allemaal niet doorgegaan. Waarschijnlijk omdat Semjon werd uitgenodigd om eens langs te komen in Washington. Hij gaf gehoor aan die uitnodiging en tekende na wat "kwartetten" een overeenkomst. Daarin werd vastgelegd dat zijn bataljon Amerikaans wapentuig zou krijgen en training van Navy-SEALS en Delta Force-jongens. Dat belooft geen vrede in Oost-Oekraïne.
Latest news from the world. The USA. The commander of “Donbass” battalion Semen Semenchenko went to the USA to agree the arms transfers. On his facebook page he recently shared the news that he managed to agree the newest drones (UAVs) transfers.
“I have concluded a contract on delivery a batch of micro drones in Ukraine”, says the commander.
Semen Semenchenko also told that he had held the tasts of the new rifles and other high-precision weapons. “Less time for training, more efficiency. It on what it is impossible to save because the life of soldiers is at stake…”, said Semenchenko.
Semenchenko also told that there were meetings at the Pentagon and the US Congress at wich the security of Ukraine was discussed. In all of those meetings, the exit strategy for difficult situation for Ukraine would be developed.
The USA may give weapon to Ukraine as early as tomorrow. Politics
Elena Semenskaya
18.09.2014 14:31
Ukraine.Kiev. Latest news from eastern Ukraine. ATO. The battalion “Donbass” commander Semen Semenchenko earlier went to the USA to agree personally to supply weapon for the Ukrainian army.
“Today (local time – tomorrow) there will be adopted the draft law on assisting Ukraine in the US Congress that had been initiated by senators Manendes and Korcker”, the commander wrote.
Semen says the the army needs the armament of a new level. They will speak about anti-tank weapons, sniper rifles, drones, radar screens and many other weapons. Semen visited both Republicans and Democrats to show most effectively the situation in Ukraine and to explain the importance of this law. The draft law will be adopted tomorrow on the USA time and on Kiev – today.
bronnen:
www.globalresearch.ca/ukraine-national-g...-us-military/5404035 'Secure West Point training': Ukrainian battalion leader lists US tour plans
la-news.org/politics/ukraine-will-get-drones-sniper-rifles-usa
www.liveleak.com/view?i=617_1411523651#iuY4DXrBWIlUqVKq.99
Het kopstuk van de grootste partij moet de nieuwe Oekraïense regering leiden. Met die stelling heeft aftredend minister-president Arseni Jatsenjoek gesolliciteerd naar een verlengd verblijf als hoofd van de regering. Hij start de onderhandelingen voor een nieuwe regering op.
Met meer dan 98 procent van de stemmen geteld lijkt de pro-Westerse partij van Jatsenjoek met 22,2 procent van de stemmen de grootste partij te worden. De gelijkgezinde partij van president Petro Porosjenko volgt met 21,8 procent.
Naast de partij van Porosjenko wil Jatsenjoek nog drie andere partijen in zijn toekomstige regering. De nieuwe pro-Europese partij Samopomochtsj, de Vaderlandspartij van voormalige minister-president Julia Timosjenko en de radicale rechtspopulisten van Oleg Ljasjko.
Verrassend is dat Samopomitsch ( "Zelfhulp") met 11,2 procent van de stemmen als derde partij is geëindigd. Aanvoerder van deze partij is de burgemeester van Lwiw (aka Lwow aka Lemberg). Diens tweede man was en is Konstantin Grishin. Een loepzuivere democraat en zonder twijfel een parel in het nieuwe Oekrainse parlement.
Konstantin was de aanvoerder van het fascistische Donbass-bataljon en had voor die rol de naam Semjon Semjontsjenko aangenomen. Bekend is dat het Donbass-bataljon op een beestachtige manier tekeer is gegaan in het oosten van Oekraïne. Zo erg dat zelfs Amnesty International de Oekraïense regering beschuldigde van oorlogsmisdaden. Semjon raakte gewond door "friendly fire", wat voor "Yats" reden was om hem een vetleren medaille uit te reiken.
De vraag is of zijn manschappen met die beloning voor zijn "heldenmoed" erg in hun nopjes zullen zijn, maar er zullen op z'n minst toch enige twijfels zijn gerezen. In augustus hadden ze er bij Semjon nog op aangedrongen om naar Kiev op te rukken, de regerende kliek van Poro, Yats en Klitsch op te ruimen en een junta in te stellen. Is allemaal niet doorgegaan. Waarschijnlijk omdat Semjon werd uitgenodigd om eens langs te komen in Washington. Hij gaf gehoor aan die uitnodiging en tekende na wat "kwartetten" een overeenkomst. Daarin werd vastgelegd dat zijn bataljon Amerikaans wapentuig zou krijgen en training van Navy-SEALS en Delta Force-jongens. Dat belooft geen vrede in Oost-Oekraïne.
Latest news from the world. The USA. The commander of “Donbass” battalion Semen Semenchenko went to the USA to agree the arms transfers. On his facebook page he recently shared the news that he managed to agree the newest drones (UAVs) transfers.
“I have concluded a contract on delivery a batch of micro drones in Ukraine”, says the commander.
Semen Semenchenko also told that he had held the tasts of the new rifles and other high-precision weapons. “Less time for training, more efficiency. It on what it is impossible to save because the life of soldiers is at stake…”, said Semenchenko.
Semenchenko also told that there were meetings at the Pentagon and the US Congress at wich the security of Ukraine was discussed. In all of those meetings, the exit strategy for difficult situation for Ukraine would be developed.
The USA may give weapon to Ukraine as early as tomorrow. Politics
Elena Semenskaya
18.09.2014 14:31
Ukraine.Kiev. Latest news from eastern Ukraine. ATO. The battalion “Donbass” commander Semen Semenchenko earlier went to the USA to agree personally to supply weapon for the Ukrainian army.
“Today (local time – tomorrow) there will be adopted the draft law on assisting Ukraine in the US Congress that had been initiated by senators Manendes and Korcker”, the commander wrote.
Semen says the the army needs the armament of a new level. They will speak about anti-tank weapons, sniper rifles, drones, radar screens and many other weapons. Semen visited both Republicans and Democrats to show most effectively the situation in Ukraine and to explain the importance of this law. The draft law will be adopted tomorrow on the USA time and on Kiev – today.
bronnen:
www.globalresearch.ca/ukraine-national-g...-us-military/5404035 'Secure West Point training': Ukrainian battalion leader lists US tour plans
la-news.org/politics/ukraine-will-get-drones-sniper-rifles-usa
www.liveleak.com/view?i=617_1411523651#iuY4DXrBWIlUqVKq.99
Last Edit:9 jaren 6 maanden geleden
door katertje
Laatst bewerkt 9 jaren 6 maanden geleden doorkatertje.
Graag Inloggen of een account aanmaken deelnemen aan het gesprek.
Beantwoord door katertje in topic UPDATES: Parlementsverkiezingen in Oekraïne
Posted 9 jaren 6 maanden geleden #41485
In brandhaard Oekraïne waren gisteren verkiezingen. Althans, in het gedeelte dat wordt beheerst door Porochenko's leger en de neo-fascistische strijdgroepen die aan de zijde van Kiev strijden tegen de federalisten van de Donbass. Maar zelfs met die zuivering is het voor "Team-Nuland" geen gelopen race. Althans, de kans dat de nieuwe volksvertegenwoordiging in de praktijk identiek "functioneert" als het zootje ongeregeld dat er nu zit, is echt levensgroot.
En datzelfde "zootje ongeregeld" is al opnieuw een verbond aan het smeden. President Porosjenko verklaarde: De Oekraïeners hebben massaal gestemd voor een "onomkeerbare" toenadering van hun land tot Europa. "Massaal", je moet maar durven met een opkomst van waarschijnlijk net 50 procent (volgens waarneemster Europarlementariër Kati Piri (PvdA), slechts een goeie 40 procent), waarvan bijna 10 procent ook nog eens op de pro-Rusland partijen stemde.
Afgaande op deze gepubliceerde cijfers is het enthousiasme voor de huidige pro-Westerse koers kennelijk niet erg groot meer. Vooral jongeren zijn thuisgebleven omdat zij weinig vertrouwen meer hebben in de politiek. Ook het vertrouwen van de Oekraïeners in de media heeft een dieptepunt bereikt. Uit een opiniepeiling in opdracht van het sociologisch instituut van de Nationale Academie van Wetenschappen van medio oktober blijkt dat slechts één op de vier vertrouwt wat radio, televisie en kranten te melden hebben over de situatie in het land.
Grote omslag
Grote omslag wordt gekopt in de kranten. Maar tegen welke prijs? Nog voor de definitieve verkiezingsuitslag bekend is zijn de pro-Europese partijen al begonnen aan onderhandelingen om een coalitie te vormen die gestalte moet geven aan de wensen van de miljoenen die bijna een jaar geleden op Maidanplein demonstreerden voor meer democratie en toenadering tot Europa. Maar de omslag komt tegen een hoge prijs. Oorlog in het oosten, economische malaise, dreigende voedsel- en gastekorten in sommige regio's de komende winter. En geroeptoeterde "massale" overwinning voor pro-Europa partijen of niet, er keert wel degelijk een stevig Russisch-gezinde fractie terug in de nieuwe volksvertegenwoordiging. Het Oppositieblok, waarin veel verweesde leden van de opgedoekte Partij van de Regio's onderdak hebben gevonden, heeft volgens de voorlopige uitslagen bijna tien procent van de stemmen gehaald.
Rusland
De Russische minister van Buitenlandse Zaken Sergej Lavrov heeft aan persbureau Ria Novosti laten weten dat Rusland de verkiezingsuitslag in Oekraïne zal erkennen. "Het is voor ons belangrijk dat Oekraïne eindelijk een overheid heeft die elkaar niet bevecht of het land naar het Westen of het Oosten trekt, maar de problemen die het land heeft zal aanpakken", zei Lavrov.
wordt vervolgd...
En datzelfde "zootje ongeregeld" is al opnieuw een verbond aan het smeden. President Porosjenko verklaarde: De Oekraïeners hebben massaal gestemd voor een "onomkeerbare" toenadering van hun land tot Europa. "Massaal", je moet maar durven met een opkomst van waarschijnlijk net 50 procent (volgens waarneemster Europarlementariër Kati Piri (PvdA), slechts een goeie 40 procent), waarvan bijna 10 procent ook nog eens op de pro-Rusland partijen stemde.
Afgaande op deze gepubliceerde cijfers is het enthousiasme voor de huidige pro-Westerse koers kennelijk niet erg groot meer. Vooral jongeren zijn thuisgebleven omdat zij weinig vertrouwen meer hebben in de politiek. Ook het vertrouwen van de Oekraïeners in de media heeft een dieptepunt bereikt. Uit een opiniepeiling in opdracht van het sociologisch instituut van de Nationale Academie van Wetenschappen van medio oktober blijkt dat slechts één op de vier vertrouwt wat radio, televisie en kranten te melden hebben over de situatie in het land.
Grote omslag
Grote omslag wordt gekopt in de kranten. Maar tegen welke prijs? Nog voor de definitieve verkiezingsuitslag bekend is zijn de pro-Europese partijen al begonnen aan onderhandelingen om een coalitie te vormen die gestalte moet geven aan de wensen van de miljoenen die bijna een jaar geleden op Maidanplein demonstreerden voor meer democratie en toenadering tot Europa. Maar de omslag komt tegen een hoge prijs. Oorlog in het oosten, economische malaise, dreigende voedsel- en gastekorten in sommige regio's de komende winter. En geroeptoeterde "massale" overwinning voor pro-Europa partijen of niet, er keert wel degelijk een stevig Russisch-gezinde fractie terug in de nieuwe volksvertegenwoordiging. Het Oppositieblok, waarin veel verweesde leden van de opgedoekte Partij van de Regio's onderdak hebben gevonden, heeft volgens de voorlopige uitslagen bijna tien procent van de stemmen gehaald.
Rusland
De Russische minister van Buitenlandse Zaken Sergej Lavrov heeft aan persbureau Ria Novosti laten weten dat Rusland de verkiezingsuitslag in Oekraïne zal erkennen. "Het is voor ons belangrijk dat Oekraïne eindelijk een overheid heeft die elkaar niet bevecht of het land naar het Westen of het Oosten trekt, maar de problemen die het land heeft zal aanpakken", zei Lavrov.
wordt vervolgd...
Last Edit:9 jaren 6 maanden geleden
door katertje
Laatst bewerkt 9 jaren 6 maanden geleden doorkatertje.
Graag Inloggen of een account aanmaken deelnemen aan het gesprek.
Beantwoord door gnor in topic UPDATES: EUSSR van Barroso vs. USSR van Putin
Posted 9 jaren 6 maanden geleden #41442
www.nu.nl/buitenland/3908459/oekraine-ge...mmen-in-donetsk.html
Het Oekraïense leger heeft begin oktober clusterbommen gebruikt in de stad Donetsk. Het gebruik van clusterbommen in dichtbevolkte gebieden is zeer omstreden en wordt door veel landen als oorlogsmisdaad gezien. ''Het is schokkend om te zien dat een wapen dat door de meeste landen verboden is, zo veel is gebruikt in het oosten van Oekraïne," zei een wapenonderzoeker van Human Rights Watch.De Oekraïense regering heeft bevestigd noch ontkend dat zij clusterbommen heeft gebruikt.Een clusterbom bevat tientallen of zelfs honderden kleinere bommen en kan daardoor een groot gebied bestrijken. Zulke aanvallen leiden vaak tot veel slachtoffers. Omdat meestal niet alle bommen ontploffen, wordt het gebied een mijnenveld.
<Ondertussen vindt er afleiding plaats door Zweden. Het land beweerde dat een Russische onderzeeboot in Zweeds water een noodsignaal had uitgezonden. De Russen, heel slim mede i.v.m. Oekraïne, meldden dat het om de Nederlandse onderzeeër Bruinvis zou gaan die onderweg was naar Tallinn. Maar nu lost het zichzelf op.>
www.nu.nl/buitenland/3908301/zweden-loog...-van-onderzeeer.html
Zweden heeft bewust gelogen over de plek van een foto waarop mogelijk een Russische onderzeeër is te zien. Het leger van het land deed dat om andere landen niet wijzer te maken. Zondag werd de foto getoond. Die is gemaakt door een voorbijganger. Journalisten gingen naar de plek waarop de foto volgens het leger was genomen, maar ontdekten dat de plaat op een andere locatie is geschoten.
Volgens Zweedse media zou er een Russische onderzeeër voor de kust van Zweden hebben gevaren, maar Rusland ontkent dat. De Russen beweren dat het om een onderzeeboot van Nederland gaat, maar dat wordt weer door Nederland en Zweden tegengesproken.
<Steeds meer gaat de indruk ontstaan dat Nederland zich belangrijker voordoet dan het is. Eerder is het zo dat we grandioos misbruikt worden en dat enkel voor een baan. Niet zo gek met dwazen als Rutte en de praalhansen op Buza.>
Het Oekraïense leger heeft begin oktober clusterbommen gebruikt in de stad Donetsk. Het gebruik van clusterbommen in dichtbevolkte gebieden is zeer omstreden en wordt door veel landen als oorlogsmisdaad gezien. ''Het is schokkend om te zien dat een wapen dat door de meeste landen verboden is, zo veel is gebruikt in het oosten van Oekraïne," zei een wapenonderzoeker van Human Rights Watch.De Oekraïense regering heeft bevestigd noch ontkend dat zij clusterbommen heeft gebruikt.Een clusterbom bevat tientallen of zelfs honderden kleinere bommen en kan daardoor een groot gebied bestrijken. Zulke aanvallen leiden vaak tot veel slachtoffers. Omdat meestal niet alle bommen ontploffen, wordt het gebied een mijnenveld.
<Ondertussen vindt er afleiding plaats door Zweden. Het land beweerde dat een Russische onderzeeboot in Zweeds water een noodsignaal had uitgezonden. De Russen, heel slim mede i.v.m. Oekraïne, meldden dat het om de Nederlandse onderzeeër Bruinvis zou gaan die onderweg was naar Tallinn. Maar nu lost het zichzelf op.>
www.nu.nl/buitenland/3908301/zweden-loog...-van-onderzeeer.html
Zweden heeft bewust gelogen over de plek van een foto waarop mogelijk een Russische onderzeeër is te zien. Het leger van het land deed dat om andere landen niet wijzer te maken. Zondag werd de foto getoond. Die is gemaakt door een voorbijganger. Journalisten gingen naar de plek waarop de foto volgens het leger was genomen, maar ontdekten dat de plaat op een andere locatie is geschoten.
Volgens Zweedse media zou er een Russische onderzeeër voor de kust van Zweden hebben gevaren, maar Rusland ontkent dat. De Russen beweren dat het om een onderzeeboot van Nederland gaat, maar dat wordt weer door Nederland en Zweden tegengesproken.
<Steeds meer gaat de indruk ontstaan dat Nederland zich belangrijker voordoet dan het is. Eerder is het zo dat we grandioos misbruikt worden en dat enkel voor een baan. Niet zo gek met dwazen als Rutte en de praalhansen op Buza.>
zachte heelmeesters, maken stinkende wonden
door gnor
Graag Inloggen of een account aanmaken deelnemen aan het gesprek.
Beantwoord door katertje in topic UPDATES: EUSSR van Barroso vs. USSR van Putin
Posted 9 jaren 6 maanden geleden #41386
Het gaat van kwaad tot erger in Oekraïne. We schreven eerder al dat Porosjenko zijn derde minister van Defensie Gelety de laan uitstuurde. In zijn plaats heeft hij bona fide oorlogsmisdadiger Col.Gen. Stepan Poltorak benoemd. Die Poltorak, hoofd van de National Guard, zou volgens berichten een heel wat gevaarlijker man zijn...staat bekend als een evil character.
Poltorak was commander in chief was tijdens de junta's death squads ( aka "national guard") op het Maidanplein. Heeft aangekondigd dat hij met een sterke strijdmacht de separatisten gaat bevechten.
Poltorak was commander in chief was tijdens de junta's death squads ( aka "national guard") op het Maidanplein. Heeft aangekondigd dat hij met een sterke strijdmacht de separatisten gaat bevechten.
Last Edit:9 jaren 6 maanden geleden
door katertje
Laatst bewerkt 9 jaren 6 maanden geleden doorkatertje.
Graag Inloggen of een account aanmaken deelnemen aan het gesprek.
Tijd voor maken pagina: 0.247 seconden