After #Brexit; de STORY en UPDATES... blijf bij !

Post voor Bojo uit Brussel..

Boris Johnson dreigt ondanks een optimistisch discours op ‘onverbiddelijke’ eurocraten te botsten. Zo is het huidige brexitakkoord volgens uittredend Commissievoorzitter Jean-Claude Juncker “het beste en het enige haalbare compromis”. EU-hoofdonderhandelaar Michel Barnier stelde het nog iets forser: een heronderhandeling is volgens hem “onaanvaardbaar”.

Eergisteren werd bekend dat Boris Johnson Theresa May als conservatief leider en bijgevolg premier van het VK mocht opvolgen. Vooraf liet de nieuwbakken premier alvast weten dat het VK voor 31 oktober de EU zal verlaten, “met een deal of zonder”. Toch is dit niet het scenario dat Johnson zijn voorkeur krijgt. In plaats daarvan zet hij in op een heronderhandeling van het brexitakkoord. Meer concreet wil hij komaf maken met de zogenaamde ‘backstop’. Deze regeling zorgt ervoor dat wanneer de Britten de EU verlaten de situatie twee jaar hetzelfde blijft. Zo blijft er vrij verkeer van personen en van goederen. Het gevolg? Er komt geen harde grens nabij Ierland.

De pleitbezorgers van de brexit hebben evenwel problemen met deze oplossing. De reden? Ze kunnen niet zelf bepalen wanneer ze uit deze ‘backstop‘ stappen. Verder vrezen de conservatieven dat de EU deze ‘verzekeringspolis’ gaat gebruiken in een toekomstige onderhandeling. De Europeanen zouden zo bijvoorbeeld toegang tot Britse wateren kunnen eisen voor Nederlandse vissers. Gaan de Britten daar niet mee akkoord, dan zouden ze in de ‘backstop’ belanden. Voor de harde brexiteers, waaronder Johnson, is het dan ook duidelijk: de ‘backstop’ moet weg.

Aanpassing? “Onaanvaardbaar” voor Barnier
EU-hoofdonderhandelaar Barnier wil van een heronderhandeling niet weten. “Dat is natuurlijk onaanvaardbaar en maakt geen deel uit van het mandaat van de Europese Raad”, citeert BELGA uit een brief aan de vertegenwoordigers van de 27 andere EU-lidstaten. Verder zou de EU zich maar beter voorbereiden op een harde brexit volgens Barnier.

Juncker, die eerder een telefoongesprek met Johnson had, bezet eenzelfde positie. “Juncker complimenteerde premier Johnson met zijn benoeming en herbevestigde zijn inzet om op de best mogelijke wijze samen te werken“, vat een woordvoerder van de Europese Commissie het telefoongesprek samen volgens Politico. “Juncker luisterde naar wat Johnson te zeggen had [en] bevestigde de positie van de EU dat het brexitakkoord het beste en het enige haalbare akkoord is“. Verder zou Juncker volgens zijn woordvoerder hebben gezegd dat de Europese Commissie ontvankelijk is voor “alle ideeën van het VK indien ze compatibel zijn met het brexitakkoord”.

bron The Guardian

De nieuwe Britse premier Johnson roept de Europese Unie op om opnieuw te onderhandelen over een brexitdeal. Hij zei dat in zijn eerste toespraak als premier in het Britse parlement. Johnson zei dat de EU verlaten met een akkoord zijn voorkeur heeft. "Maar een ding moet duidelijk zijn: het terugtrekkingsakkoord is hier in het parlement drie keer verworpen", zei hij.

Johnson wil onder meer af van de backstop, de afspraak dat er geen harde grens komt tussen Ierland en Noord-Ierland als de EU en het VK er in de twee jaar durende overgangsfase niet in slagen een handelsakkoord te sluiten.
Dat zou betekenen dat de Britten in de douane-unie van de EU blijven en Europese regels moeten blijven volgen. Volgens Johnson zijn er echter allerlei alternatieven voor een backstop.

Zonder uitstel van de brexit verlaat het Verenigd Koninkrijk op 31 oktober de EU. De EU heeft meerdere keren gezegd dat het akkoord dat er nu ligt definitief is en niet opnieuw onderhandelbaar. Over een politieke verklaring die ook is opgesteld wil Brussel wel praten.

Rechten EU-burgers
Volgens Johnson zijn de Britten niet goed voorbereid op een vertrek zonder akkoord met de EU. Hij heeft zijn medewerkers gevraagd van de voorbereidingen de "absolute topprioriteit" te maken. Hij denkt echter niet dat de Britten zonder deal uit de EU stappen.

Johnson zei ook dat EU-burgers hoe dan ook "de absolute zekerheid" hebben dat ze op Brits grondgebied kunnen blijven wonen en werken.

Omdat Johnson ervan uitgaat dat de Britten op 31 oktober uit de EU vertrekken, gaat hij geen Britse kandidaat voordragen voor de Europese Co.

Even bijpraten over de Brexit ...

Op de site van de Telegraaf afgelopen week:Trump adviseert Britten om rekening voor Brexit niet te betalen. Brussel wil een vergoeding van 39 miljard pond = 44 miljard euro van het VK.

Bij het lezen van Brexit-rekening zou je denken dat er voor de Britten nog een "schuld" openstaat bij de EU, t.b.v. maar liefst 44 miljard euro. Die 39 miljard pond maakt deel uit van de Withdrawal-Agreement, waarover de EU onderhandelde met May en met niemand anders. De 39 miljard pond is in het VK bekend als echtscheidingsrekening (Divorce-Bill)

De 39 miljard pond bestaat uit betalingen die het VK moet overmaken aan de EU tot aan het einde van 2020. Het betreft de contributie en betalingen op vermeende aangegane verplichtingen.

Deze Withdrawal-Agreement heeft - ondanks drie pogingen - geen meerderheid gekregen in het Britse Lagerhuis, en heeft in principe dus geen enkele waarde - het is een suggestie van onderhandelaar Theresa May.
De reden hiervan is het zevenjarenplan dat de EU in 2013 heeft aangenomen. Daarin hebben lidstaten overeenstemming bereikt over het bedrag van hun jaarlijkse bijdragen aan de EU voor de periode van 2014-2020.De Britse goedkeuring aan dat plan, destijds afgegeven onder premier Cameron, kwam op een moment dat niemand wist dat het VK in 2016 zou stemmen voor een BREXIT, met maar liefst 1,3 miljoen stemmen. De overeenkomst werd gesloten op voorwaarde dat het VK in 2020 nog steeds lid zou zijn van de EU.
Als het aan de Britse kiezers en de Brexiteers ligt gebeurt dat niet - ondanks alle pogingen van Brussel, de huidige heersende Britse politici en continentaal Europa om de Brexit te ondermijnen en het tóch proberen te voorkomen.

Dit roep n.m.m. de vraag op of een land dat het lidmaatschap van de EU heeft opgezegd, op grond van internationale verdragen kan worden verplicht om bijdragen te blijven betalen aan de EU, zónder deelname en zónder het voordeel te genieten van deze bijdragen.

Antwoord Financial-Affairs Sub-Committee van de House of Lords in 2017:
"However, the strictly legal position of the UK on this issue appears to be strong. Article 50 provides for a "Guillotine" after two years if a withdrawal agreement is not reached unless all Members States, including the UK, agree to extend negotiations.
Although there are competing interpretations, we conclude that if the agreement is not reached, all EU law - includien provisions concerning ongoing financial contributions and machinery for adjudication - will cease to apply, and the UK would be subject to no enforceable obligation to make any financial contribution at all."

Ofwel:
De strikt juridische positie van het Verenigd Koninkrijk op dit punt lijkt echter sterk te zijn. Artikel 50 voorziet in een "guillotine na twee jaar indien een terugtrekkingsovereenkomst niet wordt bereikt, tenzij alle lidstaten, inclusief het Verenigd Koninkrijk, overeenkomen de onderhandelingen te verlengen. Hoewel er concurrerende interpretaties zijn, concluderen we dat als er geen overeenstemming wordt bereikt, alle EU-wetgeving, inclusief bepalingen betreffende lopende financiële bijdragen en beoordelingsinstrumenten, niet meer van toepassing zal zijn en het Verenigd Koninkrijk geen uitvoerbare verplichting zal hebben om wat voor financiële bijdrage dan ook te leveren."

Een harde Brexit, een exit uit de EU zonder een uittredingsverdrag, betekent daarom geen wettelijke verplichting voor het VK om bijdragen aan de EU-zevenjarige begroting te blijven betalen. De Lords staan erom bekend dat ze altijd proberen de negatieve gevolgen van een rechtspositie te overwegen.

In het onderhavige geval luidt dit als volgt:
This would be undesirable for the remaining Member States, who would have to decide how to plug the hole in the budget created by the UK's exit without any kind of transition, It would also damage the prospects of reaching friendly agreement on other issues. Nonetheless, the ultimate possibility of the UK walking away from negotiations without incurring financial commitments provides an important context."

Ofwel:
Dit zou onwenselijk zijn voor de overige lidstaten, die zouden moeten beslissen hoe ze het gat in het budget dat is gecreëerd door de exit van het VK, zonder enige vorm van overgang kunnen dichten. Het zou ook de kansen schaden om een vriendelijke overeenstemming te bereiken over andere kwesties. Niettemin biedt het de ultieme mogelijkheid dat het VK de onderhandelingstafel verlaat zonder financiële verplichtingen aan te gaan, een belangrijke context."

Het argument dat het VK de 39 miljard pond betaalt, die de EU goed kan gebruiken als gevolg van een verwachte recessie, verwijst naar een duidelijk rendement, een vrijhandelsovereenkomst of iets dergelijks - wat als een vriendelijke overeenkomst kan worden beschouwd, na de Brexit.

Helaas heeft May het boekwerk "onderhandelingen voor dummies" niet gelezen of begreep ze het niet en gaf ze zich over aan de grillen van de EU. Daarom moest ze ook ontslag nemen.

Samenvattend
Het VK heeft onder Brits recht geen schulden uitstaan bij de EU. Het is ook niet mogelijk om schulden zonder tegenprestatie van de EU te hebben. De toezegging om de EU-begroting met 13 miljard euro per jaar te verhogen, werd aangenomen toen niet bekend was over een eventuele Brexit. De verbintenis van de Britten is ook gebaseerd op een tegenprestatie van de zijde van de EU: deelname aan politieke beslissingen en teruggave van een deel van de middelen aan Britse projecten.

Wie dus beweert dat het VK schulden heeft uitstaan bij de EU, moet daarbij ook aangeven dat de EU ook schulden heeft t.o. het VK.
Gezien het feit dat de vermeende schulden zouden moeten bestaat voor een periode waarin het VK niet langer lid is van de EU, zou een dergelijke bewering een grote grap zijn. Wat doet vermoeden dat de suggestie dat de Britten de EU "nog vele miljarden schuldig zijn" opzettelijk in de MSM als zodanig wordt weergegeven. om te suggereren dat het VK achter loopt met zijn betalingen aan Brussel. Dat is niet het geval. Met elke dag dat de Brexit vertraging oploopt, gooien de Britse belastingbetalers geld in de bodemloze put van de Brusselse verspillingseconomie.

bron: economedian.com

Alleen een harde Brexit zou een einde maken aan betalingen aan Brussel, een horror-scenario voor de technocraten in Brussel, omdat de bereidheid om zuinig(er) met geld om te moeten gaan, er niet is.

Dáár gáát ze....!



Britse premier neemt ontslag
Op 7 juni 2019 verlaat Theresa May Downing Street 10. Van oudsher de ambtswoning van elke Britse premier. Ze zal dan net geen drie jaar aan het hoofd hebben gestaan van de regering van het VK.

Het zat er aan te komen want ze verloor meer en meer politieke steun.…Ook binnen haar eigen partij, de Conservatieven. Haar opeenvolgende Brexit voorstellen liepen telkens op niets uit.

De afgelopen dagen verdampte het laatste greintje lauwe steun die May genoot onder Conservatieve parlementsleden, nadat ze voorstelde om de deal die ze sloot met de Europese Unie over de Brexit voor een vierde keer in stemming te brengen. Dit keer wilde May aan goedkeuring van de deal de mogelijkheid koppelen om daar een tweede referendum over te houden. Dat schoot veel Conservatieven in het verkeerde keelgat.

Vanochtend ontmoette ze de voorzitter van het invloedrijke comité 1922, dat de ‘gewone’ conservatieve parlementariërs vertegenwoordigt. Als ze had geweigerd op te stappen, had het comité alsnog kunnen besluiten de partijregels aan te passen zodat ze op korte termijn zou kunnen worden weggestemd.

Met 7 juni als vertrekdatum, mag May nog de Amerikaanse president Donald Trump ontvangen, die van 3 tot 5 juni in Londen is voor een staatsbezoek.

De gesprekken tussen de Britse regering en de Labour-oppositie zijn op niets uitgelopen, schrijft oppositieleider Jeremy Corbyn vrijdag in een brief. Volgens hem is dat te wijten aan de steeds erger wordende "zwakte en instabiliteit" van de Britse regering.

Volgens Corbyn hebben er goede gesprekken plaatsgevonden, maar is duidelijk geworden dat de twee partijen "de grote verschillen niet hebben kunnen overbruggen".

Begin juni zal premier Theresa May vermoedelijk voor de vierde keer het terugtredingsakkoord tot stemming laten komen. Corbyn zegt dat Labour nieuwe voorstellen "zorgvuldig zal overwegen", maar hij voegt daar ook aan toe dat de grootste oppositiepartij in het Britse Lagerhuis niet voor het voorstel in de huidige vorm zal stemmen.

Er is dit jaar al drie keer gestemd over het terugtredingsakkoord, het Brexit-akkoord. Drie keer leidde dat tot een nederlaag voor May. Door gesprekken met Labour te starten, hoopte de Britse premier ook de oppositie mee te krijgen voor haar deal, hoewel de kans op slagen door velen niet erg hoog werd ingeschat.

De verwachting is dat May sowieso aftreedt nadat ze haar deal wederom tot stemming heeft gebracht, ongeacht de uitkomst van die stemming. Eerder gaf May al aan plaats te zullen maken wanneer deze fase in het Brexit-proces is afgerond. 'Brexiteer' en oud-burgemeester van Londen Boris Johnson heeft deze week bevestigd dat hij graag het stokje van May als leider van de Britse Conservatieven overneemt.

Britten dreigen uit de EU te crashen
In het terugtredingsakkoord zijn afspraken gemaakt om het Britse vertrek uit de EU soepeler te laten verlopen. Zonder zo'n deal dreigen de Britten uit de EU te crashen, met grote economische en maatschappelijke gevolgen.
Oorspronkelijk zouden de Britten op 29 maart uit de Europese Unie vertrekken. Die deadline is inmiddels twee keer verzet. Volgens de huidige planning is 31 oktober de laatste dag dat het Verenigd Koninkrijk nog deel uitmaakt van de EU.

Brexit Behind Close Doors



"What the fuck is er mis met May?"
Versnelt de Belgische documentaire Brexit Behind Closed Doors straks de val van Theresa May? Dat valt niet uit te sluiten. Regisseur Lode Desmet volgde twee jaar lang Guy Verhofstadt toen die met haar onderhandelde. De schipperende premier drijft Verhofstadt soms tot wanhoop. ‘May zou zich thuis voelen in de 15de-eeuwse Florentijnse politiek: elkaar in de rug steken en verraad.’

Eendrachtige EU, verdeelde Britten
Zo goed de verstandhouding was binnen het EU-team, zo onwaarschijnlijk was vaak de onwetendheid van de Britten over de EU tijdens de gesprekken. “Jullie straffen het VK”, verwijt een verontwaardigd Brits parlementslid Verhofstadt, die fel weerlegt. “Wij straffen niemand! Wij praten hier enkel over de gevolgen van jullie beslissing. Wij zijn niet beginnen te praten over een ‘no deal’.”
Als gesprekspartner voor de Britten wordt vooral premier Theresa May bij Verhofstadt en zijn team al snel het mikpunt van hun frustraties over de trage vooruitgang. Zelfs Verhofstadt kan het op een dag in 2017 niet laten haar in haar eigen stad publiekelijk de mantel uit te vegen.
May en Machiavelli
“Het is een beetje surrealistisch”, zegt hij tijdens een toespraak in Londen. “Terwijl ik hier praat over de EU in de hoofdstad van een land dat de EU verlaat, spreekt May in Firenze… Misschien is dat omdat de 15de-eeuwse Florentijnse politiek haar thuis deed voelen”, refereert hij aan de tijd van Niccolò Machiavelli’s Il principe. “Elkaar in de rug steken, verraad, adellijke families die vechten om de macht... Dat moet een omgeving zijn die ze heel goed herkent.”

Elders in zijn EU-hoofdkwartier kan May evenmin op begrip rekenen. Als blijkt dat de Britse premier naar Brussel komt om een akkoord te ondertekenen, maar op het laatste moment haar hand terugtrekt omdat haar gedoogpartner, de Noord-Ierse DUP, niet op de hoogte was, kan Verhofstadts medewerker Guillaume McLaughlin – zelf half Frans, half Brits – zijn frustratie niet verbergen. “Waarom verzekerde ze zich niet van hun steun voor ze naar Brussel kwam? What the fuck is wrong with her!? Dit is krankzinnig. Zielig.”

Verhofstadt op Noord-Ierse grens
Een voortdurend struikelblok vormt de grens tussen Noord-Ierland en de Ierse Republiek. Die moet openblijven volgens het Goede Vrijdag-vredesakkoord van 1998, maar moet in theorie dicht als de Britten uit de EU stappen.
De liberale Belgische ex-premier besluit met zijn Ierse medewerkster zelf poolshoogte te nemen, wat zelden gebeurt in de Europese politiek. Volgens de documentairemaker Desmet is dat nochtans een voorbeeld van hoe ook politici uit de ‘Brusselse bubble’ sneller resultaat kunnen halen als ze ter plaatse hun licht opsteken. Verhofstadt erkent dat later. “Ik was nog nooit in Noord-Ierland. Ik dacht zoals in Berlijn: muur weg, probleem opgelost. Het was een shock. De realiteit is dat de problemen daar niet voorbij zijn.”
Een pro-Britse unionist waarschuwt Verhofstadt koudweg: “Als we van de grens pasmunt maken in de brexit-gesprekken, komt er weer geweld en krijgen we weer rouwende families.”
"A shit declaration"
May en de EU bereiken uiteindelijk een brexit-akkoord, waarvan ook de beruchte backstop deel uitmaakt, die moet garanderen dat de grens openblijft tot twee jaar na de brexit. In de tussentijd moet er wel een vrijhandelsakkoord worden onderhandeld, maar daar zijn we nog lang niet aan toe. Als May aan de Britse media communiceert dat ze “haar visie over een toekomstige economische relatie” met Verhofstadt al besprak, fronsen zijn medewerkers de wenkbrauwen. “Ik moet ingedommeld zijn”, lacht de ene. “Omdat er geen visie is, was het razendsnel voorbij”, lacht de andere.

Ook in haar Lagerhuis is May het vertrouwen kwijt. Als ze daar nog eens een verklaring aflegt, klinkt het op Verhofstadts kantoor moedeloos: “It’s a shit declaration.” Haar brexit-akkoord wordt weggestemd. Mays toekomst is vandaag onzekerder dan ooit. Omdat de documentaire, ook te zien op BBC, ook haar belabberde imago in Brussel aantoont, zou ze weleens munitie kunnen leveren voor haar tegenstanders om haar voorspelde val te versnellen.

‘Brexit Behind Closed Doors’
de Morgen.be