Marokkaanse kinderen terug naar Nederland

Als het enigszins mogelijk is luister ik tijdens het werk graag naar de radio. Zo heb ik ooit eens een middaguitzending beluisterd waar socioloog en schrijver Herman Vuisje te gast was.
Het onderwerp waar hij over sprak (een eeuwigheid geleden) sluit prima aan bij wat gnor schreef.

Vuisje vroeg zich af hoe het mogelijk was dat politiek-correcte denkverboden in de jaren zeventig en tachtig in zo brede intellectuele en wetenschappelijke kring werden nageleefd. Hij vroeg zich af of ons land misschien zuchtte onder een autocratisch regime meet zweepslagen voor iedere dissident. Of waren we onderhevig aan een rigide Sovjestsysteem of een bewind van ulta-autoritaire idioten.

Nederland leed aan intellectuele kadaverdiscipline: onwelgevallige onderzoeksresultaten bleven aan het oog onttrokken. Hij had het over een eerste rapport over de activiteiten van Marokkaanse jeugdbendes in de Amsterdamse binnenstad, in 1988 opgesteld door een onderzoeker van de gemeente, dat van toenmalig burgemeester Ed Van Thijn ( u weet wel die voor de vorm trouwde met Evelyn, for 1 dollar only, Herfkens, die op haar beurt met Van Thijn trouwde voor zijn netwerk (neenee, niet zijn kekke slip), de poen en het aanzien, maar dat terzijde) niet mocht worden gepubliceerd. De onderzoeker kreeg een spreekverbod en werd bestookt met telefoontjes waarin hij voor Janmaat-maatje werd uitgemaakt. Daarmee bleef dus ook de mogelijk taboe om een effectief beleid uit te stippelen voor hulp en bestrijding, gericht op de specifieke achtergronden van jonge Marokkanen.

Onderzoekers die zich aan het taboe trachtten te onttrekken, kwamen vaak niet eens aan onderzoek toe. Want in de jaren zeventig en tachtig was het bijna onmogelijk persoonsgegevens op etnisch gebied in handen te krijgen voor wetenschappelijk onderzoek, ook al was dat onderzoek nog zo anoniem. Het CBS registreerde sinds 1974 in de arrestantenbestanden en sinds 1983 in de criminaliteitsstatistiek geen etnische afkomst meer.Laakbare entiteiten noemde het CBS die gegevens.
(Haha, alsof de arme feiten de zonden van de wereld op hun schouders torsten)

Boze criminoloog Frank Bovenkerk zei in 1992 dat hij zonder etnische referentie geen rationele discussie kon voeren over het verband tussen crminaliteit en etnische achtergrond. Dat hij niet kon weten of er onzinverhalen werden verteld, of dat het misschien zelfs nog ernstiger was dan sommige mensen dachten. Pas in de negentiger jaren brak het CBS met genoemde richtlijn.

Vuisje kan het zo prachtig zeggen. Als taboes het handelen regeren, als inquisiteurs rondwaren, krijgt overdreven voorzichtigheid en vrees voor negatieve publiciteit al gauw de overhand.Maar er kleefden nog grotere gevaren aan. Taboes leenden zich voortreffelijk als front cover. Een beroep op de "laakbaarheid" van de gevraagde entiteiten kan bestandhouders ook van pas komen met het oog op eigen belangen, zoals gemakzucht, zuinigheid of de wens de gegevens voor zichzelf te houden. Hij schreef de recente krimp van het etnisch taboe naar meer realistische proporties op het konto van Frits Bolkenstein.

Intellectueel conformisme is geen Nederlandse specialiteit. Wel is het zo dat wetenschappelijk onderzoekers hier er doorgaans op letten niet te veel uit de pas te lopen. Desnoods passen ze hun bevindingen aan als dat nodig is om hun positie in de "citeergemeenschap" (dit vond ik zo'n fraaie!) en tegenover fondsverschaffers veilig te stellen.

Bijzonder aan Nederland is dan ook niet dat intellectuele taboes opgeld deden. Uitzonderlijk lijkt wel de snelle en omvattende manier waarop nieuwe 'voorschriften' zich verbreidden onder intellectuelen en beleidmakers. De (toenmalige) recente omslag in het denken over de taboe-onderwerpen toonde dat nog eens aan...een paar jaar later werden uitkeringsgerechtigden zonder veel omhaal uit de WAO gegooid, asielzoekers keihard teruggestuurd naar gevaarlijke landen, en persoonsgegevens in het wilde weg gekoppeld, zonder noemenswaard protest vanuit intellectuele kringen.

In Nederland is de overheid de grootste opdrachtgever en gebruiker van sociaalwetenschappelijk onderzoek; zij wenst 'beleidsrelevante' resultaten. En ook al zijn ze formeel zelfstandig, onderzoekinstellingen spreken het woord van degenen wier brood zij eten: de beleidsambtenaren. Zij dragen bij tot een 'ambtelijke constructie' van de werkelijkheid. Het onderzoekbedrijf wordt derhalve sterk bepaald door de 'ambtelijke waan van de dag'.

De intellectuele volgzaamheid van de afgelopen decennia heeft een hoge prijs gehad. Financieel, bijvoorbeeld door het wegvloeien van miljarden aan uitkeringsmisbruik dat niet mocht worden onderzocht. Maar vooral ook sociaal: de uitgestelde rekening van al die correcte terughoudendheid wordt nu gepresenteerd aan chronisch zieke werknemers en minder gezonde sollicitanten, en op etnisch gebied bijvoorbeeld aan die jonge criminele Marokkanen die van burgemeester Van Thijn niet mochten bestaan.

Ehh..nou..zoiets..dus !

Toen was de keuken geschrobt, gesopt, gezeemd en gedweild en wachtte het betere werk crazy-

Ach, in mijn tijd bij het toenmalige GAK hadden we het over de CNSS (Caisse Nationale Sociale Securité) en we vroegen ons toen al, 70-er jaren vorige eeuw, af wie nu gek is. In Marokko was ons idee kocht je voor een zak zand al een andere naam. Ik heb ze zelf in de spreekkamer gehad die, na fraude, vertrokken en een tijdje later met nieuwe identiteit incl. andere geboortedatum weer een uitkering kwamen aanvragen. Wij zijn té bijbelvast; we geloven in sprookjes. Bij ons aan de overkant zat de Raad van Arbeid (tegenwoordig SVB) voor hen zal het ook spitsroeden lopen geweest zijn als ik de verhalen in de lunchpauze mag geloven.
We moeten ons als land eens gaan afvragen wat de toegevoegde waarde is van al die importers. Er zullen vast goeden tussen zitten maar voor hen moet het zijn als bij de autochtonen: de goeden moeten onder de kwaden lijden. Dat is geboorterisico.

Nederland wil de uitkeringen stopzetten van Marokkanen die in Nederland hebben gewerkt, maar weer terug zijn gekeerd naar hun thuisland.Het gaat daarbij om de kinderbijslag en het kindgebonden budget. Nederland wil het verdrag dat daarover is gesloten met Marokko aanpassen. Is Marokko hiertoe niet bereid, dan wil het kabinet het verdrag opzeggen.

De kinderbijslag voor zo'n 4000 kinderen is 1 januari dit jaar al met 40 procent verlaagd naar het prijspeil van Marokko, net als de ANW-uitkeringen voor weduwen van gastarbeiders. Dat is gevolg van de 'Wet Woonlandbeginsel', een initiatief van het vorige kabinet dat in januari van kracht werd. De ons omringende landen voerden vergelijkbare wetten al eerder in.

Marokkaanse topambtenaar Mohammed Bernoussi is het daar niet mee eens en zegt dat veel Marokkaanse kinderen met een Nederlands paspoort terug naar Nederland zullen keren want als de kinderen weer in Nederland wonen zijn er geen financiële consequenties.

Het gaat mogelijk om "duizenden kinderen", vooral tieners, meldt het televisieprogramma Nieuwsuur. Eenmaal terug in Nederland, hebben ze weer recht op de volledige kinderbijslag.

Volgens Bernoussi hebben de ouders "geen keus" en vindt de verlaging "onacceptabel".

Asscher liet hierover in januari al weten dat hij niet snapt dat Marokko hierover boos is. De uitkering is bedoeld om te voorzien in het levensonderhoud, niet om er rijk van te worden, zei hij. De woede van Marokko is onterecht, aldus de vicepremier.

>Nieuwsuur zocht nabestaanden op in Marokko. Noura trouwde op haar 15e en werd vier jaar later weduwe. Ze zegt door de verlaging haar maandelijkse hypotheeklasten niet meer op te kunnen brengen. Fatima en Aisha waren getrouwd met dezelfde man en krijgen van de Sociale Verzekeringsbank beiden de helft van de nabestaandenuitkering. Ook zij maken zich zorgen om hun financiële zekerheid.

Vraag eens aan alle "Nederlandse" weduwen geboren na 1950 hoeveel (ANW) nabestaandenuitkering zij ontvangen? Niks nada nop...ga maar werken voor de kost en je hypotheek..Daar hoor je niemand over.

Misschien hebben we een mazzeltje als blijkt dat de meeste van die Marokkaanse kinderen alleen bestaan in de computers van de Sociale Verzekeringsbank? Ofschoon het heel gebruikelijk is in die landen om flink te sjoemelen als het geld oplevert. Sta er dus niet van te kijken dat ze er een stuk of 4000 verzinnen en ze ook nog eens van de benodigde papieren te voorzien.

Het slimme plan van de PvdA om jarenlang stemvee te importeren en met gratis uitkeringen en zeer royale (terugkeer)regelingen aan zich te binden keert zich nu tegen de partij.Prima dat het mede een PvdA-er is (Asscher) die de onbeersbaar geworden financiële ramp moet aanpakken.

Volgens www.bladna.nl hebben de "wereld-Marokkanen" vorig jaar voor 56,3 miljard dirham naar Marokko gestuurd via overboekingen, Western Union en MoneyGram. Dat bedrag komt neer op zo'n 6,7 miljard dollar [op een BNP van 97 miljard dollar]. Dit is dan nog exclusief de kinderbijslagbedragen die het land per jaar overgemaakt krijgt.
Tja, daar zou ik als ik Marokko was ook een ministerie voor oprichten.

En onze Nederlandse sukkeltjes zijn er jarenlang ingestonken!