Is ons parlementair stelsel nog wel bij de tijd?

Is ons parlementair stelsel nog wel bij de tijd?

Ja, is het enige antwoord. Thorbecke draait zich om in zijn graf als hij ziet hoe het stelsel misbruikt wordt.

Het systeem van democratische vertegenwoordiging is op zich het hoogst haalbare. Maar dan moeten de poppetjes ook op een juiste en open wijze daarbij worden geplakt. Dat nu blijkt in de praktijk van alledag een gotspe. Er wordt, nagenoeg want hoge uitzondering, niet vertegenwoordigd zoals de bedoeling is.
Last en ruggespraak zijn al helemaal van de aardbodem verdwenen. Er heerst een verstikkende partij/fractiediscipline- vraagt u maar aan bijv. Ybeltje Berckmoes van de VVD.

Heel kort door de bocht. Er zijn nog maar beperkte mogelijkheden.

Een hiervan is de niet door de burgers, tenzij werkend en denkend dat ze er persoonlijk wijzer van worden, gewenste EU-dictatuur.

Een andere mogelijkheid, maar die moet er m.i. terecht niet komen, een kiesdrempel. Die zal dan leiden tot een nog grotere greep van het partijkartel en het uitblijven van vernieuwing zoals o.a. FvD voorstaat. Voorts zullen nieuwe sterren zich niet anders kunnen profileren dan zich aan te sluiten bij een van de leden van het partijkartel. Dat heeft dan mede te maken met geloof, economische status enz.

Geloof uit de politiek dus strikte scheiding van Kerk en Staat. Er mag dan niet langer met een beroep op Bijbel, Koran en wat dies meer zij een indoctrinerende politiek bedreven worden. Wie zich niet aan die, al bestaande regel in de Grondwet houdt, dient het gevang te trotseren om maatschappijvisie bij te kleuren.

De rest mag u er geheel naar eigen visie bij vermelden.

Het WC-eend onderzoek van Plasterk-Remkes zal in elk geval niet oplossend laat staan reinigend kunnen werken.

toevoegen
www.binnenlandsbestuur.nl/bestuur-en-org...ijning.9573527.lynkx ?

De staatscommissie parlementair stelsel gaat onderzoeken of en hoe de democratische rechtsstaat beter kan worden beschermd tegen ondermijning. De staatscommissie maakt zich met name zorgen over de risico’s van digitalisering, in het bijzonder over de beïnvloeding van kiezers met gerichte digitale middelen.

<Dus de commissie o.l.v. Remkes gaat zich ook hier mee bezig houden. Zie mijn eerdere bijdrage m.b.t. ondermijning>

Momenteel wordt gewerkt aan de oprichting van een Nationaal Platform Ondermijning onder leiding van één (oud-)burgemeester. Dat gremium zou de opdracht krijgen om onder andere het delen van good practises te stimuleren, en het signaleren van knelpunten van landelijk beleid en daarover te adviseren.

<Zo die ex-burgemeester wordt wel door Remkes afgeserveerd.>

Is ons parlementair stelsel nog wel bij de tijd? Nou, dat gaat VVD-coryfee Johan Remkes, huidige Commissaris van de Koning in Noord-Holland, met een commissie voor ons onderzoeken.

"Zou mijn opdracht zich hebben beperkt tot het bestuderen van de rol van de Eerste Kamer, dan had ik hiervoor bedankt." Hij zegt het stellig, Johan Remkes , maandagavond door minister Ronald Plasterk (Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties, PvdA) officieel geïnstalleerd tot voorzitter van de achtkoppige Staatscommissie Parlementair Stelsel.

Toch is het wel allemaal daar begonnen, bij de senaat. Het kabinet Rutte II had bij zijn aantreden in 2012 geen meerderheid in de Eerste Kamer. Dat leek tijdens de formatie hooguit een theoretisch probleem, maar bleek in de praktijk een flinke hobbel. De bedaagde 'kamer van reflectie', zoals haar bijnaam luidt, bleek aan pure machtspolitiek te kunnen doen. Met name de VVD maakte daar een punt van. Was dat wel de bedoeling?
Loek Hermans, toenmalig VVD-fractieleider in de senaat, kwam er bij herhaling op terug. En in het spoor van die discussie slibden andere thema's aan die de effectiviteit van de parlementaire democratie raken.

De beweeglijkheid van het electoraat. De versnippering van het politieke landschap. De decentralisaties. De invloed van sociale media. De behoefte bij burgers aan meer doen dan een vakje rood kleuren. Moesten de gevolgen van al die veranderingen niet eens worden onderzocht?

Na een lange tocht langs de partijen konden voor de zomer uiteindelijk de voorzitters van Eerste en Tweede Kamer eendrachtig aan premier Mark Rutte (VVD) verzoeken een staatscommissie in te stellen, 'die het functioneren van het parlementaire stelsel onderzoekt'. Onder leiding van Remkes is die vanaf nu dus aan het werk. En met een brede opdracht dus: bezinning over verkiezing, taken, positie en functioneren van de representatieve democratie.

Voor het afschaffen van de Eerste Kamer zou een Grondwetswijziging nodig zijn en dat is zowat een onmogelijkheid. Remkes haalt een oude , cynische grap aan: "Het is gemakkelijker de Wet op de Zwaartekracht te veranderen dan een aanpassing van de constitutie voor elkaar te krijgen. Mijn werkhypothese is voorlopig dat daarvoor breed gevoelde urgentie nodig is, anders is de slaagkans klein.'"

Dat klinkt voorzichtig en ook de keuze voor Remkes, de huidige commissaris van de koning in Noord-Holland, lijkt niet de vooraankondiging van een revolutie. Plasterk lag met hem overhoop bij de voorgenomen fusie tussen Noord-Holland, Utrecht en Flevoland. Remkes zag die vernieuwing niet zitten. "Dat was een heel ander vraagstuk", zegt hij nu afgemeten.

Plasterk: 'Ik heb hem zelf verzonnen en uitgekozen, omdat hij een man is met brede ervaring in diverse bestuurslagen. Hij moet eind 2018 een advies uitbrengen dat uitvoerbaar is, wil het niet in de mist verdwijnen. Die ambitie heeft hij.'

Remkes: 'U mag van mij aannemen dat als de commissie een revolutionair voorstel nodig acht, dat er zal komen.'
De commissie krijgt parlementaire begeleiding. Remkes: 'We houden contact met beide moeders, maar staan niet onder curatele.'

Kabinetsformaties in Nederland vormen een van de zwakke punten in het parlementaire stelsel. Dat is een van de voorlopige conclusies van een commissie die het parlementaire systeem onderzoekt. Volgens de commissie is de formatie vanuit het perspectief van de kiezer en ook staatsrechtelijk een 'black box': de kiezer heeft er geen invloed op en moet het doen met de uitkomst. De commissie wijst erop dat formaties in Nederland vaak lang duren en vraagt zich af of ze niet anders, sneller en transparanter kunnen.

Remkes noemt het verder een 'onvolkomenheid' in de representatieve democratie dat het altijd mogelijk is om in het parlement ingrijpende besluiten te nemen waarvoor geen meerderheid bestaat onder de bevolking.
Een derde problematisch punt vindt de commissie de niet altijd even duidelijke taakverdeling tussen de Tweede en Eerste Kamer en het ontbreken van een regeling om conflicten tussen de Kamers op te lossen.

De 'staatscommissie parlementair stelsel' werd begin dit jaar ingesteld door het kabinet. Dat gebeurde op aandrang van Tweede en vooral Eerste Kamer.
Het plan voor een onderzoek werd voor het eerst in 2014 gedaan door de VVD in de senaat. Toenmalig fractievoorzitter Hermans vond dat de Eerste Kamer te veel politiek bedrijft.

De commissie heeft nu haar eerste verkenning klaar, met een analyse van de sterke en zwakke punten van de parlementaire democratie in Nederland. Dit en volgend jaar gaat het onderzoek verder. Daarna moeten kabinet en Kamers bepalen wat ze met de conclusies doen.
Thema's die Remkes ook gaat bekijken, zijn onder meer de rol van politieke partijen ('verlies aan functie'), de weerbaarheid van de democratie ('digitale beïnvloeding van kiezers') en de kleinere macht van de nationale overheid ('overdracht van bevoegdheden aan EU en aan gemeenten en provincies').