DORST..Geheime operatie water.

Man 30 dagen de cel in voor opvang van regenwater


De US regering criminaliseert de opvang van regenwater op eigen onroerend goed. Collectivisme verspreidt zich kennelijk als een kanker in Amerika, waar een prive-eigenaar in Oregon nu de gevangenis in gaat voor de "misdaad" van het verzamelen van regenwater, wat namelijk op zijn eigen eigendom valt! Volgens de regering moeten alle eigenaren van onroerendgoed een vergunning verkrijgen om het regenwater te verzamelen alsmede om regenwater überhaupt te bezitten!

In de Amerikaanse staat Oregon is het sinds 1925 strafbaar om regenwater en sneeuw op te vangen. De autoriteiten stellen eigenaar te zijn van het regenwater dat op het erf van hun burgers valt. Garry Harrington uit Jackson County, Oregon zit nu een celstraf uit wegens ‘waterdiefstal’.


Harrington kreeg een boete van 1500 dollar en moet 30 dagen de gevangenis in wegens het ‘stelen van openbaar water’!

De achterliggende agenda is dat Harrington zich bezighoudt met permacultuur, een technologie waarbij door wateropvang en -behoud een duurzame opbrengst van ecosysteemproducten en - diensten voor gemeenschappen wordt gerealiseerd.

Bij permacultuur wordt regenwater opgevangen, een techniek die al honderden jaren wordt toegepast om duurzaamheid te bevorderen en land te herstellen dat is aangetast door houtkap, erosie of klimaatverandering. De opvang van regenwater dringt erosie terug, trekt wilde dieren aan en kan droge en dorre gebieden veranderen in groene bossen.

Een krankzinnige bericht als dit dient natuurlijk in een ruimer verband te worden gelezen en te bezien in het zwarte licht van de Total Controle die het US gouvernement (NWO) de burgers oplegt en afdwingt!

Niet alleen watervangers gaan de bak in, ook mensen die hun eigen aardappeltjes, fruit en groente en kweken gaan voor de bijl. Het verbouwen van eigen groente is evenals het gebruik van regenwater ten strengste verboden, en de argumentatie daarvoor is werkelijk te gek voor woorden.

De nieuwe wet S510; maakt tuinieren en zelfs het bewaren van zaden strafbaar!

Bovendien blijkt dat de Coca Cola Compagnie vrijwel alle waterrechten in de USA en elders heeft opgekocht! Het is dan ook vaak juist deze maatschappij die iedereen onmiddellijk voor de rechter sleept en al telloze boeren tot faillissement heeft gebracht door onuitputtelijk te kunnen procederen.

!


Lees verder:
diamental.nl/images-linsky/totalcontrol/toelcontrol.html

Water wordt een schaars goed en daarmee is het de olie van de 21e eeuw.

De watermarkt is een lucratieve groeimarkt, die volgens de Wereldbank goed is voor 800 miljard dollar. Volgens de Verenigde Naties verdubbelt de mondiale waterconsumptie elke twintig jaar. Het beschikbare zoete water wordt zo snel verbruikt dat naar verwachting twee derde van de wereldbevolking binnen 25 jaar met een tekort zal kampen. Nu al hebben ruim een miljard mensen geen toegang tot schoon drinkwater. De VN pleit dan ook voor een duurzaam beheer en een eerlijke verdeling van de voorraden water om een wereldwijde crisis te voorkomen.

De spelers op de internationale watermarkt lijken daar geen boodschap aan te hebben. Bedrijven en internationale financiële instellingen lobbbyen om het hardst voor verdere openstelling van de watermarkt.

De Wereldbank en het IMF stellen privatisering van de watermarkt steeds vaker als voorwaarde voor het verstrekken van leningen. In de wereldhandelsorganisatie (WTO) worden onderhandelingen over de openstelling van de dienstenmarkt aangeduid als GATS.

De Europese Unie is een groot voorstander van waterliberalisering in ontwikkelingslanden. Zo vraagt ze aan 72 landen, waaronder enkele van de minst ontwikkelde landen ter wereld, hun watermarkt te liberaliseren.

De EU lijkt weinig oog te hebben voor negatieve gevolgen van privatisering. Het feit dat de twee grootste watermultinationals ter wereld uit Frankrijk en Groot-Brittannië komen, zal hierbij zeker een rol spelen. De bepalingen van de GATS maken het voor regeringen bijna onmogelijk om zelf weer het roer in handen te nemen, als de ingevoerde liberalisering niet het gewenste resultaat heeft. Het verdrag is zo opgesteld dat een regering weinig speelruimte heeft om sociale doelstellingen uit te voeren. Ze kan bijvoorbeeld niet besluiten de prijs voor waterlevering te verlagen.

Grote spelers op de internationale watermarkt
Het Franse Suez werd in 1858 opgericht om het Suezkanaal aan te leggen en te exploiteren. In 1997 fuseerde het bedrijf met twee andere Franse ondernemingen waardoor het een van de grootste waterbedrijven ter wereld werd. Suez staat op nummer 99 in de Fortune 500 lijst van grote internationale bedrijven. De multinational heeft 125 miljoen klanten in 130 landen.

Vivendi, eveneens Frans, is de andere grote speler op de internationale watermarkt. Vivendi en Suez beheersen samen bijna 70 procent van de commerciële watermarkt. Vivendi staat op nummer 55 in de Fortune 500 lijst. Het heeft 110 miljoen klanten in meer dan 100 landen, waaronder China, Indonesië, Kuala Lumpur, India, Japan, Korea en Australië.

Bechtel, met zijn basis in de Verenigde Staten, is de enige niet-Europese grote speler op de watermarkt. Het bedrijf heeft 950 projecten lopen in 67 landen.

Het Britse United Utilities is een stuk kleiner dan de Franse giganten, maar blaast internationaal een aardig partijtje mee. In 1994 ging het een verbond aan met het Amerikaanse Bechtel. Samen hebben ze contracten voor waterlevering in de Verenigde Staten, Australië, Maleisië, Mexico, Thailand, Indonesië, Argentinië en Koeweit.

Andere, veel kleinere spelers op de commerciële watermarkt zijn het Duitse RWE, het Spaanse Aguas de Barcelona, het Franse Saur en het Britse International Water en Severn Trent.

Nederland wordt vertegenwoordigd door de multinational Cascal: een samenwerking tussen het Britse Biwater en het Nederlandse nutsbedrijf NUON.

bron: diverse www.sites

EU wil drinkwater in heel Europa privatiseren

Onder "Waarom moest Europa aan de euro" (onderdeel IMF) hebben wij u de voorwaarden uitgelegd waarop het IMF de in nood verkerende landen bereid is te "redden", namelijk door PRIVATISEREN. Of in gewoon Nederlands: het voor een habbekrats verpatsen van staatseigendommen aan multinationals.

Sinds de privatiseringsgolf in de jaren negentig is er overal in de wereld bewijs te vinden dat dit een zeer slecht idee is. De kwaliteit en toegankelijkheid van deze basisbehoefte staan erdoor onder druk. Niettemin worden deze landen hiertoe gedwongen in ruil voor het steunpakket vanuit de EU.

In Griekenland en Portugal is men al ten prooi gevallen aan deze "bloedzuigers". In Portugal zijn de waterprijzen in een paar jaar tijd reeds met 400% gestegen.

Maar echt feest wordt het volgens Brussel pas als heel Europa met haar totale bevolking naar de haaien wordt geholpen door privatisering. Vandaar dat Brussel: het "rupsje nooit genoeg", in het geniep heeft besloten richtlijnen uit te vaardigen om in heel Europa drinkwaterbronnen te privatiseren.

De Duitse zender ARD maakte een filmpje (8 minuten) over de sluikse manier waarop de Europese Commissie de privatisering van de watervoorziening promoveert.Alles wat er mis is aan de EU komt in tien minuten voorbij.

Citaat: 'Es ist ein Sieg großer multinationaler Konzerne, die für diese Privatisierung jahrelang gekämpft haben. Die Folgen für uns Verbraucher könnten erheblich sein'. Vrij vertaald: u wordt wederom hard in het kruis getrapt door de EU, in opdracht van multinationals. Privatisering zou ervoor moeten zorgen dat de overheden minder geld kwijt zijn aan de watervoorziening. Natuurlijk altijd onder de belofte aan de eindgebruiker: meer kwaliteit, minder duur. De realiteit blijkt -zoals we helaas bij bijna alle andere geprivatiseerde bedrijven hebben kunnen constateren- omgekeerd: stijgende prijzen, minder kwaliteit. De burger mag de hogere rekening voor viezer water betalen.
Samenvatting:
Een enorme zegen voor grote multinationals die jarenlang gestreden hebben voor dit waterrecht die een miljarden industrie vertegenwoordigt en die, dus, grote gevolgen kunnen gaan hebben voor de verbruiker. Het begint met Brussel die Portugal verplicht heeft drinkwaterverzorging te privatiseren. Tegen de wil van de bevolking. Inmiddels krijgen de gebruikers torenhoge rekeningen en kunnen velen het drinkwater niet meer betalen. Regelmatig 400% prijsverhoging en aanvullende verhogingen maken het drinkwater onbetaalbaar. De crisisstaten zijn slechts het begin.
In de “Europaische kommission ‘Vorschlag fur Richtlinie Des Europaischen Parlaments und Des Rates uber die Konzessionsvergabe’” worden verdekt de termen “Wasserversorgung”
en “Marktoffnung” genoemd.

Heide Ruhle geeft aan deze richtlijn nauwkeurig bestudeerd te hebben. Ze geeft aan dat de richtlijn niet rechtstreeks de mogelijkheid tot privatiseren opent, maar dit wel milimeter voor milimeter via de achterdeur gerealiseerd ziet worden. Het zou officieel allemaal niet zo bedoeld zijn, maar via deze regels zou ook de waterverzorging aan private partners toevertrouwd kunnen worden. In Berlijn heeft reeds zo’n deel-experiment plaatsgevonden en is men via een burgerinitiatief de zaak aan het terugdraaien. Een zeer kostbare aangelegenheid….De nieuwe EU-richtlijn zou echter wel eens volledig roet in het Berlijnse initiatief kunnen gooien. De eind-uitkomst blijft dezelfde: de burger betaalt de rekening. Water wordt als goud een speculatie object waar veel geld mee te verdienen valt, want we zijn er allemaal van afhankelijk.
www.wdr.de/tv/monitor/sendungen/2012/1213/wasser.php5


.