Waarom moslims niet kunnen integreren in westerse samenlevingen

Illegale Tunesiërs krijgen € 5000 van de EU….

De EU sponsort in uw naam elke illegale Tunesiër die zich vrijwillig laat repatriëren naar het land waar de Arabische lentegevoelens ontsproten. Het is niet de eerste poging om hen te helpen op eigen benen te staan in hun thuisland en het zal ongetwijfeld niet de laatste zijn.

In het land "waarin wij graag en goed leven" (dat kan alleen maar Duitsland zijn), haalde Merkel enkele jaren geleden een aantal vrijwilligers om hen een opleiding te geven in de medische sector als verzorger of verpleeghulp. Er is immers een groot tekort in de zorgsector bij de ondersteuning van de ouder wordende bevolking. Helaas. Bleek geen succes.
Cursussen volgen was veel te zwaar om over de praktijk nog maar niet te spreken. Want die was weinig respectvol naar de cursist toe. En demente bejaarden helpen bij hun sanitaire behoeften was beneden hun waardigheid. En dat er bovendien behoorlijk wat geloofshindernissen op de holperige weg naar het diploma lagen… Scheiding man en vrouw. Wie verzorgt wie?… Welke lichaamsdelen zijn haram, resp. halal? Steriele verpleging (ontsmetting met alcohol) is niet verenigbaar met de wil van Allah.

Daar gaat dus het sprookje van de verrijkers, die ons pensioenstelsel moeten redden.. Die zo werkwillig zijn, maar in het brute Westen geen kansen krijgen.. Omdat wij racisten zijn!
U bent toch op de hoogte van de verwijten dat wij racisten zijn? Prima, hoef ik dat niet meer toe te lichten.
Om een lang verhaal kort te maken: er was in Duitsland een politiek correct concern, Asklepios genaamd, dat zich met de gezondheidszorg bezig houdt. Daar had men een programma ontwikkeld, wat onmogelijk anders kon worden dan een win-win situatie voor beide kanten. Wij goede zorg voor onze hulpbehoevende ouderen, zij een fijne baan, die moest bewijzen hoe integratie in het kwadraat eruit kan zien. Een programma met de doelstelling "vakkrachten" uit het Prachtland Tunisië op te leiden in de verpleging- en zorgsector. Een innovatief plan, dat op een luid hoera-geroep van de politiek correcte goegemeente onthaald werd.

Om het democratiseringsproces te ondersteunen had de toenmalige Duitse MinBuza Guido Westerwelle een akkoord ondertekend met Tunesië want de ‘Arabische Lente’ maakte dit schitterend pilootproject mogelijk. 150 Tunesiërs zouden naar Duitsland gehaald worden om een opleiding in de verpleging te volgen. Duitsland heeft immers een nijpend tekort aan verplegers en zorgverstrekkers.
Doch de droom van de multiculturele samenleving in Duitsland spatte uiteen en bewijst nog maar eens een utopie te zijn. Dus werd al snel een dikke streep getrokken onder het plan.
Moslims kunnen zich onmogelijk verlagen tot het verzorgen van ongelovigen. Een islamkenner weet dat de Allah-uitverkorenen hun talrijke talenten niet kunnen inzetten om ongelovigen het achterste te wassen.

Op 1 april (G-sus, wat wil je ook met zo’n datum!) begon een eerste reeks van 25 vlijtige, leergierige studenten aan hun opleiding. Begin augustus, de startdatum van de tweede reeks van 25, bleek dat nog slechts één enkel exemplaar geïnteresseerd was.
Want moslims weigeren het achterste van ongelovigen te wassen. Baardman kan het niet tegenover Allah verantwoorden en verbiedt het zijn echtgenote(s).
Het probleem was al langer in Duitsland bekend. Ook de Duitse Turken of Turkse Duitsers weigeren deze jobaanbiedingen. Bovendien willen zij een strikte toepassing van de scheiding man / vrouw, waarbij zowel de zorgbehoevende als de zorgverstrekker bij hun eigen geslacht moeten blijven.

Spijtige zaak want naar verluid zijn moslims zeer bedreven in het verzorgen van wonden veroorzaakt door zweepslagen en van gestenigde vrouwen !

Een psychologische uitleg door Nicolai Sennels.

Nicolai Sennels, Deens psycholoog die de gewoonten en psychosen van moslims in het westen heeft onderzocht geeft zijn analyse waarom moslims in de westerse samenlevingen niet kunnen integreren. De integratie van moslims in de westerse samenleving heeft gefaald. En integratie zal ook nooit plaatsvinden omdat een overgrote meerderheid niet voldoet aan de drie criteria die nodig zijn om zich thuis te voelen in onze niet-islamitische samenlevingen.

Willen integreren

We moeten ons afvragen: Waarom zouden moslims willen integreren? Gebrek aan integratie impliceert niet automatisch het risico op een sociaal of cultureel isolement, want er zijn volop mogelijkheden om te leven met anderen in een parallelle samenleving.

Toegestaan worden om te integreren

Ten tweede is het belangrijk om te weten dat de islamitische cultuur wordt gedomineerd door extreme sociale en religieuze controle. Vanwege de grote verschillen (vaak onverenigbaar) die er bestaan tussen de westerse cultuur en de islamitische manier van leven en denken, is het alledaags voor leden van de islamitische gemeenschap om,

■ echte integratie,
■ het gebruik van fundamentele mensenrechten,
■ vrijheden in kledingkeuze,
■ vrijheid in partnerkeuze,
■ keuzevrijheid in godsdienst,
■ vrijheid in levensstijl, enz,

te zien als vormen van religieuze en/of culturele afvalligheid.

Moslim afvalligen riskeren ernstige gevolgen: ze worden vrijwel zeker uitgesloten door hun familie en de moslimgemeenschap. Bedreigingen, ontvoeringen, opsluiting en zelfs eerwraak zijn geen ongewone methoden waarmee de moslimgemeenschap voorbeelden stelt die de grote meerderheid moet verleiden zich “vrijwillig” aan de moslimcultuur en haar islamitische regels te houden – ten koste van de integratie.

In staat zijn om te integreren

Ten derde, integreren is moeilijk voor moslims. Het culturele en educatieve niveau van onze high-tech kennismaatschappij is zeer hoog. In het Westen moeten we ons eigen gedrag reguleren zonder een agressieve God, een onaangename hel en de alles doordringende sociale controle en agressieve mannelijke autoriteiten die de grenzen aangeven van wat wel en wat niet aanvaardbaar is.

Een islamitische opvoeding schiet dus tekort wanneer diegene [vooral jongens] sociaal en emotioneel worden blootgesteld met de vereiste houding en gedrag in instellingen, scholen en banen. De meisjes zijn opgevoed met de gedachte dat ze alleen kunnen trouwen met een moslim [meestal met dwang als ze er niet mee eens zijn), en eenmaal getrouwd worden ze in een islamitisch rolpatroon of familiepatroon geperst ten koste van hun onderwijs en arbeidsmogelijkheden.

Afgezien van het leren van de taal van het gastland [zowel gesproken als geschreven], het voltooien van ons onderwijs, het houden van een baan en afzien van misdaad, is ook psychologische integratie moeilijk gebleken; Wij in het westen zien onderwijs, carrière en het vermogen om onze emoties onder controle te houden als de sleutel tot economisch en maatschappelijk succes, terwijl voor de islamitische cultuur het belangrijkste is, zijn religie en eer [agressief] te verdedigen. Hoewel dit laatstgenoemde nuttige relaties en een sociale status onder de moslims kan geven, bereikt men er buiten de islamitische samenleving weinig mee.

Met betrekking tot het integreren is het voor de moslim psychologisch ook moeilijk de gelijkheid met vrouwen en niet-moslim te accepteren, of de vrijheid van seksualiteit en meningsuiting te erkennen, en begrijpen dat democratie en seculiere autoriteiten boven elke Koranische of profetische verklaringen wordt gesteld, ongeacht wat hun imams hierover zeggen. Wanneer opgevoed met islamitische normen, is de stap die nodig is om onze westerse levensstijl te omarmen voor de meeste moslims te groot. Sociaal en psychologisch is het comfortabeler je te houden aan wat er vanaf je geboorte aan je werd verteld.

De oplossing

Als alle moslims in het westen worden gefilterd door de drie filters hierboven vermeld dan is slechts een kleine minderheid in staat om sociaal, economisch en psychologisch te integreren. Als wij ons continent willen vrijwaren van etnische conflicten, ons willen vrijwaren dat onze economie en welvaart wordt vernietigd vanwege de ondragelijke lasten van een mislukte integratie dan is er slechts één effectieve oplossing: maak het mislukken van integreren dermate onaangenaam en economisch onvoordelig dat bij onwil of onkunde er repatriëring volgt. Een gesponsorde emigratie naar het land van oorsprong is de meest aantrekkelijke optie. Het effect is dat immigratie, conflicten en religieus fanatisme beperkt wordt. En ook minder grote gezinnen geven een grotere garantie op een beter opgeleide middenklasse – de basis voor een goed functionerende economie.

Nicolai Sennels is een psycholoog en auteur van Among Criminal Muslims –