Regime-change in Brazilië ?

De interim-voorzitter van het Braziliaanse Lagerhuis, Waldir Maranhão, heeft een afzettingsprocedure tegen president Dilma Rousseff afgeblazen. Dat meldde de krant Folha do São Paulo maandag.

Volgens de krant wordt dinsdag bekendgemaakt waarom de parlementsvoorzitter heeft besloten de procedure te stoppen. Hij zou ervan overtuigd zijn dat de procedure om politieke redenen in gang is gezet en niet op basis van de beweerde misstappen van de president.

Half april stemde het Lagerhuis met een ruime meerderheid voor het afzetten van Rousseff vanwege gesjoemel met de begroting in de aanloop naar verkiezingen. De kwestie staat voor dinsdag op de agenda van de Senaat, die ook met een afzettingsprocedure moet instemmen.

Het is de vraag of die vergadering wel doorgaat nu de parlementsvoorzitter de zaak opnieuw in het Lagerhuis behandeld wil zien.

Fábio de Castro, docent aan het Latijns-Amerika Instituut CEDLA in Amsterdam zegt:

"De manier waarop dit proces zich heeft voltrokken, heeft de bevolking pijn gedaan. Dat de wet misbruikt is om een president af te zetten zonder dat er corruptie ten laste is gelegd."

Vorige week zondag stemde het Lagerhuis van het Braziliaanse parlement voor het starten van een afzettingsprocedure voor Dilma Rousseff. De senaat zal hier naar verwachting mee instemmen.

Het is veelzeggend dat de afgevaardigde die het voorstel om de afzettingsprocedure in gang te zetten over de drempel van 342 hielp Bruno Araújo was, die zelf onder verdenking staat vanwege een document dat er op wijst dat hij illegale fondsen ontvangen zou hebben van het grote bouwbedrijf dat centraal staat in het corruptieschandaal waarover momenteel zo veel te doen is in Brazilië. Daar komt bij dat Araujo lid is van de PSDB die vier keer op rij de nationale verkiezingen verloren heeft van Rousseffs PT, voor het laatst zo’n anderhalf jaar geleden, toen 54 miljoen Rousseff opnieuw hun stem gaven.

Deze twee feiten onderstrepen de ongeziene, haast onwerkelijke aard van de feiten die zich zondag voltrokken in Brasília, de hoofdstad van het op vier na grootste land ter wereld. Politici en partijen die twee decennia gepoogd hebben en gefaald zijn om de PT in democratische verkiezingen te verslaan, sloegen triomfantelijk de handen ineen om in feite de verkiezingsuitkomst uit 2014 ongedaan te maken, door Rousseff af te zetten op gronden die, zoals bijvoorbeeld de New York Times opmerkt, op zijn best zeer dubieus zijn. Zelfs The Economist, die lange tijd van niets dan minachting heeft laten zien voor het beleid van de PT en haar aandacht voor armoedebestrijding en het liefst zou zien dat Rousseff opstapt, stelde in een commentaar dat, nu bewijzen van criminaliteit ontbreken, een afzettingsprocedure “niet gerechtvaardigd” is en het lijkt op een “voorwendsel om een impopulaire president af te zetten”.

De parlementaire handelingen van zondag, die voltrokken werden uit naam van de bestrijding van corruptie, werden voorgezeten door een van de meest onverholen corrupte politici in de democratische wereld, de voorzitter van het Lagerhuis, Eduardo Cunha, van wie onlangs naar buiten kwam dat hij miljoenen dollars op Zwitserse bankrekeningen heeft staan, die hij onmogelijk op non-corrupte wijze verkregen kan hebben. Hij heeft bovendien meineed gepleegd door in een parlementaire hoorzitting te ontkennen dat hij buitenlandse bankrekeningen had.

Van de 594 leden van het Lagerhuis staan 318 onder de verdenking van corruptie, zoals The Globe and Mail onlangs meldde, terwijl hun doelwit, president Dilma Rousseff niet beschuldigd wordt van financiële misstappen.

In Brazilië geloven velen ter linker zijde dan ook dat de Verenigde Staten de huidige instabiliteit in hun land actief bevorderen om zo af te komen van een linkse regeringspartij die sterk leunt op de handel met China, en in plaats daarvan een meer op Amerika georiënteerde regering in het zadel te helpen die langs electorale weg weinig kans zou hebben.

Daar is weliswaar vooralsnog geen echt bewijs voor, maar dat een sleutelfiguur uit het anti-Rousseff-kamp de dag na het inzetten van de afzettingsprocedure in Washington DC arriveerde, spreekt voor menig Braziliaan boekdelen. Oppositieleider Aloysio Nunes is drie dagen in Washington om met allerlei politici, hoge ambtenaren, lobbyisten en adviseurs van Clinton te spreken.

Zie voor uitgebreidere achtergronden The Intercept.
theintercept.com/2016/04/18/after-vote-t...tings-in-washington/

Dilma Rousseff, de Braziliaanse president, staat op het punt om te worden gewipt. Zou deze staatsgreep er misschien mee te maken kunnen hebben dat Brazilië een van de BRICS landen is: Brazilië, Rusland, India, China en Zuid Afrika die met elkaar de New Development Bank hadden opgericht om bronnen te mobiliseren voor infrastructuur en duurzame projecten in de BRICS-landen en andere opkomende economieën en ontwikkelingslanden?

Als een van de weinige politici in Brazilië, is ze géén verdachte in het corruptieschandaal rond Petrobras, het Braziliaanse oliebedrijf. In het parlement, dat over haar politieke toekomst stemde, wemelt het van de verdachten. Wat trekt u daar voor conclusies uit? Olie. Corruptie. En iemand die van corruptie wordt beschuldigd in de westerse MSM, maar het niet is. Ik zeg: "Regime change". "Kleuren-revolutie".

Het behoeft geen betoog dat er geen liefde verloren is tussen Rousseff en de Amerikanen. Zeker sinds ze hard in aanvaring kwam met de noordelijke regenten die decennia lang militaire regimes in dat land de hand boven het hoofd hielden. Dat was vanwege de grootschalige spionage door de NSA, waar zij het doelwit van was, en het maakte de relatie ijzig. Ook het gegeven dat Brazilië deel uitmaakt van BRICS, de groep landen die actief op zoek is naar een alternatief voor de Dollar als wereldhandelsmunt, zorgt ervoor dat Rousseff hoog op de hitlist staat van Amerikaanse instanties die daar een stokje voor proberen te steken.

Maar het is onmiskenbaar zo, dat grote groepen Brazilianen willen dat ze vertrekt. Zoals de volksopstand in Oekraïne, met een maandenlange bezetting van het Maidan-plein, ook geen illusie was. Het enige wat een illusie was, dat waren de dromerige visies van westerse politici, zoals Frans Timmermans, Hans van Baalen, en Victoria Nuland, die het volk een gouden toekomst voorspiegelden, als ze maar eerst hun democratisch gekozen president zouden afzetten. En zich, met hun vruchtbare akkergrond, op de Europese markt zouden richten. En daar hebben onze politici een handje bij geholpen, toen dat niet langs democratische weg lukte.

Dito in Libië, en Syrië. En daarvoor in Irak. En nadat het volk gehoor heeft gegeven aan die opdracht, kunnen ze hartstikke doodvallen. Geen "NGO" die er nog de handen aan wil branden. En van investeringen kan pas sprake zijn, als ze eerst de slavernij introduceren, en alles wat maar naar welvaartsstaat ruikt tot de grond toe afbranden. Weg met die pensioenen. En wat nou zorg ? Wérken met je kadaver! Zwoegen! Tot je er dood bij neervalt! En: Inleveren die olie……

Hoe krijg je mensen zo gek?

Het antwoord op die vraag is niet: CIA. Het is óók CIA. Maar kijk eens om u heen. Het westen is vergeven van de mensen die af willen van de politieke kliek die het voor ons verpest. De onvrede in Europa hoef ik niet te benoemen om u wakker te schudden. U bent er vermoedelijk al volop mee bezig. In de Verenigde Staten zelf ook volop politieke onrust die elk moment een revolutionaire dimensie kan krijgen. Is dat het werk van de CIA? Het komt op mij over als "fikkie stoken bij de buren" zonder op de windrichting te letten, waardoor je eigen huis afbrandt.
En er zijn politici in Washington die zich dat beginnen te realiseren.

www.theguardian.com/world/2013/sep/24/br...ech-nsa-surveillance

We houden u op de hoogte..